درخواست مشاوره رایگان
واردنافیل (نام تجاری: لویترا)، از داروهای مورد استفاده در اختلالات جنسی است که با افزایش جریان خون به ایجاد نعوظ آلت تناسلی کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف واردنافیل، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: واردنافیل
نام تجاری: لویترا
از واردنافیل در درمان مشکلات جنسی مردان (ناتوانی جنسی یا اختلال نعوظ-ED) استفاده می شود. واردنافیل همراه با تحریک جنسی، با افزایش جریان خون به آلت تناسلی، سبب حفظ حالت نعوظ آلت مردانه می شود.
واردنافیل فرد را از بیماری های مقاربتی (مانند HIV، هپاتیت B، سوزاک یا سفلیس) محافظت نمی کند. جهت داشتن "رابطه جنسی ایمن" باید از روش های قابل اطمینان پیشگیری مانند استفاده از کاندوم لاتکس را داشته باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
داروی واردنافیل باید به صورت خوراکی، طبق تجویز پزشک و در صورت نیاز مصرف شود. واردنافیل را با غذا یا بدون غذا، حدود 1 ساعت قبل از فعالیت جنسی مصرف کنید. از مصرف واردنافیل بیشتر از یک بار در روز خودداری کنید. دوزها باید حداقل 24 ساعت از هم فاصله داشته باشند.
دوز دارو براساس شرایط پزشکی، پاسخ بدن به دارو و سایر داروهای مصرفی تعیین می شود.
تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، بدون نسخه یا محصولات گیاهی) را به پزشک یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
در هنگام مصرف واردنافیل از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت، مگر با تجویز پزشک یا پزشک داروخانه، خودداری کنید. گریپ فروت می تواند احتمال عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد. جزئیات را از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
در صورت تداوم یا بدتر شدن وضعیت، پزشک خود را در جریان قرار دهید.
سردرد، گرگرفتگی، گرفتگی بینی، سرگیجه، تغییرات بینایی مانند افزایش حساسیت به نور، تاری دید، اختلال در تشخیص رنگ های آبی و سبز می تواند از عوارض مصرف واردنافیل باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
برای کاهش خطر سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی این کار را انجام دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف واردنافیل، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
فعالیت جنسی به خصوص در صورت ابتلا به مشکلات قلبی، می تواند فشار بیشتری را بر قلب وارد کند. در صورت ایجاد مشکلات قلبی حین رابطه جنسی و بروز عوارض جانبی جدی مانند سرگیجه شدید، غش کردن، درد قفسه سینه، فک یا بازوی چپ، حالت تهوع، فوراً مصرف دارو را متوقف کنید و به پزشک مراجعه کنید.
داروی واردنافیل به ندرت می تواند منجر به کاهش ناگهانی بینایی (از جمله نابینایی دائمی)، در یک یا هر دو چشم شود. در صورت بروز این مشکل جدی، مصرف واردنافیل را متوقف کرده و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. در صورت ابتلا به بیماری قلبی، دیابت، کلسترول بالا، برخی دیگر از اختلالات چشم ("التهاب دیسک اپتیک")، فشار خون بالا، سن بیشتر از 50 یا استعمال دخانیات، احتمال ابتلا به این عارضه افزایش می یابد.
این دارو به ندرت می تواند منجر به کاهش ناگهانی شنوایی، ایجاد صدای زنگ در گوش، سرگیجه یا نعوظ دردناک و طولانی مدت به مدت 4 ساعت یا بیشتر شود. در صورت بروز این عوارض، مصرف واردنافیل را متوقف کرده و به پزشک مراجعه کنید در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی ایجاد شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، مانند: ضربان سریع یا نامنظم قلب، تشنج، از دست دادن حافظه موقت، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون عارضه های پوستی، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی واردنافیل را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف واردنافیل، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص مشکلات قلبی (مانند حمله قلبی یا ضربان نامنظم قلب نامنظم در 6 ماه گذشته، درد قفسه سینه یا آنژین، نارسایی قلبی)، سکته مغزی در 6 ماه گذشته، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، فشار خون بالا یا پایین، از دست دادن آب بدن، شرایط آلت تناسلی مرد (مانند زخم شدن، فیبروز، بیماری پیرونی)، سابقه نعوظ دردناک یا طولانی مدت (پریاپیسم)، شرایطی که ممکن است خطر پریاپیسم را افزایش دهد (مانند کم خونی سلول داسی شکل، لوسمی، میلوم چندگانه)، مشکلات چشمی (مانند رتینیت پیگمنتوزا، کاهش ناگهانی بینایی)، اختلالات خونریزی و زخم معده فعال، مطلع سازید.
واردنافیل می تواند، بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت باعث ضربان قلب سریع و نامنظم و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید و غش کردن) می شود. در صورت مشاهده ی این علائم فوراً به پزشک مراجعه کنید.
در صورت وجود شرایط خاص پزشکی یا مصرف داروهای دیگر که باعث طولانی شدن QT می شوند، خطر این امر افزایش می یابد. قبل از مصرف واردنافیل، تمام داروهای مصرفی یا شرایطی همچون برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان آهسته قلب، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی برخی مشکلات قلبی (طولانی شدن QT در EKG یا ایست ناگهانی قلب) را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز خطر طولانی شدن QT را افزایش می دهد. این خطر می تواند با مصرف داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور یا "قرص های آب") یا داشتن شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در رابطه با مصرف مطمئن این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
داروی واردنافیل ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
قبل از عمل جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، بدون نسخه یا محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
ممکن است افراد مسن بیشتر در معرض خطر عوارض جانبی، به خصوص طولانی شدن مدت QT باشند.
این دارو معمولاً در خانم ها استفاده نمی شود. بنابراین بعید است در دوران بارداری یا شیردهی تجویز شود.می توانید سوالات خود را از پزشک خود بپرسید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی واردنافیل را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولی که ممکن است با واردنافیل تداخل داشته باشد عبارت است از: ریوسیگوات.
مصرف همزمان واردنافیل همراه با نیترات می تواند باعث افت شدید فشار خون شود. افت جدی فشار خون می تواند منجر به سرگیجه، غش کردن و به ندرت حمله قلبی یا سکته شود. از مصرف واردنافیل با داروهایی برای درمان درد یا آنژین قفسه سینه (نیتراتهایی مانند نیتروگلیسیرین، ایزوسوربید)، داروهای تفریحی بنام "پوپر" حاوی آمیل نیترات، آمیل نیتریت یا بوتیل نیتریت، خودداری کنید.
در صورت مصرف داروهای مسدود کننده آلفا (مانند دوکسازوزین، تامسولوزین) برای درمان بزرگ شدن پروستات یا فشار خون بالا، ممکن است فشار خون به شدت افت پیدا کند که منجر به سرگیجه یا غش کردن می شود. ممکن است پزشک درمان را با دوز کمتری از واردنافیل شروع کند تا خطر ابتلا به فشار خون پایین را به حداقل برساند.
سایر داروها با دفع واردنافیل از بدن، بر روی عملکرد آن اثر می گذارند. از این دسته می توان به ضد قارچ های آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین)، مهارکننده های پروتئاز HIV (مانند ریتوناویر، فوزامپرناویر)، مهارکننده های پروتئاز ویروس هپاتیت C (مانند بوسپرویر، تلاپرویر) و ریفامپین اشاره کرد.
بسیاری از داروها مانند آمیودارون، پروکائینامید، کینیدین، سوتالول و غیره علاوه بر واردنافیل می توانند بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) اثر بگذارند.
از مصرف واردنافیل با سایر محصولات حاوی واردنافیل یا سایر داروهای مشابه برای درمان اختلال نعوظ-ED یا فشار خون ریوی (مانند سیلدنافیل، تادالافیل) خودداری کنید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف ممکن است شامل: درد کمر یا عضله و دید غیر عادی باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
ممکن نمی باشد.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری آن در حمام خودداری کنید. همچنین تمام داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
