درخواست مشاوره رایگان
لامیوودین (نام تجاری: لامیویر)، یکی از داروهای آنتی ویروس است که مانع رشد و تکثیر سلول های هپاتیت B و ایدز در بدن می شوند. این دارو مناسب برای بزرگسالان و کودکان بالای سه ماه می باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لامیوودین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لامیوودین
نام تجاری: لامیویر
از این دارو در درمان هپاتیت B استفاده می شود. لامیوودین، علاج قطعی برای هپاتیت B نمی باشد و از انتقال آن به دیگران جلوگیری نمی کند. این دارو، یک مهار کننده نوکلئوزید ترانس کریپتاز معکوس می باشد که با کاهش سرعت رشد ویروس باعث کاهش آسیب کبدی ناشی از آن می شود.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو باید روزی یک بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. از هیچ دوز دارویی صرف نظر نکنید. دوز دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
از قطع مصرف این دارو بدون مشورت با پزشک خودداری کنید. ممکن است در حین یا پس از درمان، عارضه تشدید شده، پاسخ بدن به دارو کم شده و یا مقاومت دارویی در ویروس رخ دهد. هرگونه علائم جدید در حین یا پس از درمان را، فوراً به پزشک اطلاع دهید.
حالت تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد، سرگیجه، خستگی، عفونت گوش، حلق و بینی می تواند از علائم مصرف این دارو باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
به ندرت پیش می آید که مصرف این دارو باعث ایجاد مشکلات شدید کبدی و تجمع اسید لاکتیک در خون (لاکتیک اسیدوزیس) شود. این عوارض جانبی جدی بیشتر در خانم ها و بیماران چاق مشاهده می شود. در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند علائم اختلال کبدی (مانند حالت تهوع، استفراغ مداوم)، بی اشتهایی، درد معده / شکم، زردی چشم / پوست، تیره شدن ادرار، علائم اسیدوز لاکتیک (مانند نفس عمیق / تند، خواب آلودگی، حالت تهوع و استفراغ) فوراً به پزشک مراجعه کنید.
هرگونه تغییرات ذهنی و روحی، درد عضلات و مفاصل و گزگز و بی حسی دست ها یا پاها را فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون عارضه های پوستی، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از شروع مصرف این دارو، ابتلا به التهاب پانکراس (پانکراتیت)، عفونت HIV، بیماری کلیه، اختلالات خونی یا بیماری کبدی را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
شکل مایع لامیوودین، حاوی قند ساکارز می باشد. در صورت ابتلا به دیابت و مصرف شکل مایع این دارو، قند خون خود را به طور منظم کنترل کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
کودکان، به ویژه آنهایی که مبتلا به پانکراتیت هستند، ممکن است نسبت به مصرف این دارو حساسیت بیشتری نشان دهند.
تنها در صورت لزوم از این دارو باید در دوران بارداری استفاده شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید. هنوز اثبات نشده است که این دارو مانع از انتقال هپاتیت B از مادر به نوزاد می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است از شیر مادر به نوزاد منتقل شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لامیوودین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از سوربیتول.
از مصرف این دارو با سایردارو هایی که برای درمان ایدز استفاده می شود و حاوی لامیوودین می باشد، خودداری کنید.
امتریسیتابین مشابه لامیوودین می باشد. بنابراین از مصرف هم زمان این دو دارو خودداری کنید.
مصرف این دارو می تواند باعث اختلال در برخی تست های آزمایشگاهی مانند تست های کبدی و ایجاد نتیجه کاذب شود. مطمئن شوید که مسئول آزمایشگاه و پزشک، از مصرف شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
برای پیشگیری از شیوع هپاتیت B به دیگران، همیشه در حین رابطه ی جنسی، از کاندوم لاتکس استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
در حین مصرف این دارو از انجام منظم آزمایش های پزشکی (مانند شمارش تعداد سلول های خونی، میزان DNA سطح ویروس و عملکرد کبد) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
برند های مختلفی از این دارو با دوزهای مؤثر متفاوتی تولید می شوند. برند مصرفی خود را بدون هماهنگی با پزشک تغییر ندهید. در صورت ابتلا به ایدز، باید دوز بالاتری، دریافت شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کرده اید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی باشد، از مصرف دوز فراموش شده، صرف نظر کنید. دوز بعدی را در زمان معین مصرف کنید. و برای جبران دوز فراموش شده میزان دارو را دو برابر نکنید.
برندهای مختلف این دارو به روش های متفاوتی نگهداری می شوند. بسته هر محصول را برای بررسی دستورالعمل های نحوه نگهداری هر دارو مطالعه کنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
