انسولین گلارژین و لیکسیسناتاید (نام تجاری: سولیکوآ)، دارویی است که از دو مادهی انسولین گلارژین که یک انسولین طولانی اثر است و لیکسیسناتاید که به پانکراس کمک می کند تا انسولین را با کارایی بیشتری تولید کند، تشکیل می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سولیکوآ، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: انسولین گلارژین و لیکسیسناتاید
نام تجاری: سولیکوآ
این دارو ترکیبی از انسولین گلارژین و لیکسیسناتاید است و می توان از آن همراه با یک رژیم غذایی و برنامه ورزشی مناسب برای کنترل قند خون بالا در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده کرد. کنترل قند خون بالا از آسیب به کلیه، نابینایی، اختلالات عصبی، قطع عضو و اختلالات عملکرد جنسی جلوگیری می کند. همچنین کنترل مناسب دیابت می تواند خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را نیز کاهش دهد. انسولین گلارژین محصولی ساختگی است که شبیه انسولین انسانی است اما عملکرد طولانی تری نسبت به انسولین معمولی دارد و در مقدار کمتر، پایداری بیشتری دارد. این نوع انسولین به ورود قند خون (گلوکز) به سلول ها کمک می کند، بنابراین بدن می تواند از آن برای تولید انرژی استفاده کند. لیکسیسناتاید به یک هورمون طبیعی در بدن شباهت دارد (اینکرتین). این هورمون باعث ترشح انسولین در پاسخ به سطح بالای قند (مانند زمان پس از مصرف غذا) و کاهش میزان قند کبد می شود.
پیش از شروع مصرف این دارو و در هربار مصرف مجدد، برگه راهنمای دارو را مطالعه کنید. در مورد تمام دستورالعمل های تهیه و استفاده از این دارو آگاهی یابید.
اگر سوالی دارید، از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
قبل از استفاده، وجود ذرات در دارو یا تغییر رنگ آن را بررسی کنید و در صورت مشاهده هر کدام از مشکلات مذکور از استفاده از این محلول خودداری کنید.
قبل از تزریق هر دوز، محل تزریق را با الکل ضدعفونی کنید. در هربار تزریق، محل تزریق را تغییر دهید تا خطر ایجاد مشکلات یا آسیب های زیر پوستی (مانند چاله های پوستی / توده ها یا زبری پوست) کاهش یابد. در ناحیه هایی که پوست دچار قرمزی، تورم، خارش یا آسیب شده است تزریق نکنید.
این دارو را طبق تجویز پزشک، زیر پوست ران، شکم یا بالای بازو، معمولاً یک بار در روز در طی 1 ساعت قبل از اولین وعده غذایی روز تزریق کنید. برای هر بار تزریق از یک سوزن جدید استفاده کنید. از تزریق این دارو به صورت داخل وریدی یا عضلانی خودداری کنید زیرا ممکن است باعث افت بیش از حد قند خون (هیپوگلیسمی) شود.
دوز مصرفی این دارو بر اساس عارضه پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است.
لیکسیسناتاید می تواند باعث کاهش سرعت جذب یا کاهش میزان جذب برخی دیگر از داروها مانند قرص های ضد بارداری، آنتی بیوتیک ها یا استامینوفن شود. این داروها را حداقل 1 ساعت قبل از استفاده لیکسیسناتاید مصرف کنید. قرص های ضد بارداری را حداقل 1 ساعت قبل یا 11 ساعت پس از استفاده از این دارو مصرف کنید. اگر باید این داروها را همراه با غذا مصرف کنید، هنگامی که از این محصول استفاده نمی کنید، آنها را همراه با وعده غذایی یا میان وعده مصرف کنید. اگر در مورد زمان مصرف داروهای خود سوالی دارید از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
قلم انسولین خود را در اختیار دیگران قرار ندهید، حتی اگر سوزن آن عوض شده باشد؛ زیرا ممکن است باعث انتقال عفونت به شما یا دیگران شود. درمورد نحوه صحیح نگهداری و دور ریختن لوازم پزشکی آگاهی یابید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز با یک وعده غذایی مشخص مصرف کنید.
در صورت تداوم یا تشدید عارضه (افزایش یا کاهش بیش از حد قند خون) به پزشک خود اطلاع دهید.
از عوارض جانبی این دارو می توان به حالت تهوع، استفراغ، ناراحتی معده، کاهش اشتها اسهال، یبوست، گرفتگی یا آبریزش بینی، افزایش وزن و یا درد / قرمزی / تحریک در محل تزریق اشاره کرد. در صورت ادامه مصرف این دارو معمولاً حالت تهوع کاهش می یابد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
استفراغ / اسهال مداوم ممکن است منجر به کم آبی جدی بدن شود. در صورت مشاهده علائم کم آبی بدن مانند خشکی دهان / تشنگی غیرمعمول، ضربان قلب تند یا سرگیجه / سبکی سر، سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله: علائم پایین بودن سطح پتاسیم خون (مانند گرفتگی عضلات، ضعف، ضربان قلب نامنظم)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله: علائم پانکراتیت (مانند حالت تهوع / استفراغ مداوم، درد شدید معده / شکم) بلافاصله به مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
این دارو می تواند باعث افت بیش از حد قند خون (هیپوگلیسمی) شود. اگر کالری کافی از غذا دریافت نکنید یا ورزش غیرمعمولی سنگین انجام دهید، دچار این عارضه خواهید شد. علائم افت قند خون شامل تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب تند، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا گزگز دست / پا است. همراه داشتن قرص یا ژل گلوکز برای درمان قند خون پایین می تواند موثر باشد. اگر این اشکال مصرفی مطمئن گلوکز را ندارید، می توانید با خوردن یک منبع سریع قند مانند قند سفره، عسل یا آب نبات و یا آب میوه یا نوشابه غیر رژیمی، قند خون خود را به سرعت افزایش دهید. در مورد واکنش و مصرف این محصول به پزشک خود اطلاع دهید. برای کمک به جلوگیری از افت قند خون، وعده های غذایی را طبق یک برنامه منظم مصرف کنید و از حذف وعده های غذایی خودداری کنید. با پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد اقداماتی که باید در مواقع حذف یک وعده غذایی انجام دهید، صحبت کنید.
علائم قند خون بالا (هایپرگلیسمی) شامل تشنگی، افزایش ادرار، گیجی، خواب آلودگی، گرگرفتگی، تنفس سریع و بوی نفس میوه ای است. در صورت بروز این علائم فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است دوز مصرفی نیاز به افزایش داشته باشد.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
هنگامی که دچار افت قند خون هستید از این دارو استفاده نکنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری های کلیوی، بیماری کبدی، بیماری لوزالمعده (پانکراتیت)، اختلالات معده / روده (مانند گاستروپارزی، مشکلات هضم)، مطلع سازید.
افت یا افزایش بیش از حد قند خون ممکن است باعث ایجاد تاری دید، سرگیجه یا خواب آلودگی شود. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به دید واضح دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید.
هنگام استفاده از این دارو، مصرف الکل را محدود کنید زیرا می تواند خطر افت قند خون را افزایش دهد.
هنگامی که بدن تحت فشار است (مثلاً به دلیل تب، عفونت، آسیب یا جراحی)، کنترل قند خون ممکن است دشوارتر باشد. در این باره با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است نیاز به ایجاد تغییراتی در برنامه درمانی، داروها و یا انجام آزمایش قند خون باشد.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
قبل و بعد از ورزش قند خون خود را اندازه گیری کنید. می توانید پیش از ورزش یک میان وعده مصرف کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه افت قند خون حساسیت بیشتری نشان دهند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
بارداری ممکن است باعث ایجاد دیابت یا تشدید آن شود. در مورد برنامه کنترل قند خون در دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید. پزشک ممکن است در طی بارداری در درمان دیابت تغییراتی ایجاد کند (مانند ارائه رژیم غذایی و داروهایی از جمله انسولین).
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
روزیگلیتازون ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد.
داروهای مسدود کننده بتا (مانند متوپرولول، پروپرانولول، قطره های چشمی گلوکوم مانند تیمولول) ممکن است از ضربان قلب تند یا تپش قلب که معمولاً هنگام افت قند خون (هیپوگلیسمی) احساس می کنید جلوگیری کند. سایر علائم کاهش قند خون، مانند سرگیجه، گرسنگی یا تعریق، تحت تأثیر این داروها قرار نمی گیرند.
بسیاری دیگر از داروها می توانند بر سطح قند خون تأثیر بگذارند و کنترل قند خون را دشوارتر کنند. قبل از شروع و یا قطع مصرف یا تغییر دوز مصرفی هر دارویی، با پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد تأثیر دارو بر قند خون خود صحبت کنید. قند خون خود را طبق تجویز پزشک به طور منظم کنترل کنید. در مورد نتایج و علائم قند خون بالا یا پایین خود با پزشک خود صحبت کنید. پزشک ممکن است داروی دیابت را تنظیم کرده و یا برنامه ورزشی یا رژیم غذایی برایتان تجویز کند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت لرزش، ضربان قلب تند، تعریق و از دست دادن هوشیاری باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه کنترل دیابت با داروها، رژیم غذایی، ورزش و معاینات منظم پزشکی، در یک برنامه آموزشی برای دیابت شرکت کنید.
در مورد علائم قند خون بالا و پایین و نحوه درمان افت قند خون آگاهی یابید. قند خون خود را طبق تجویز به طور منظم بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند عملکرد کبد / کلیه، قند خون ناشتا و هموگلوبین A1c) درطول مصرف این دارو انجام شود. تمام قرار ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به خاطر بسپارید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
پیش از شروع مصرف، آن را در یخچال نگهداری کنید. از یخ زدن و نگهداری دارو در حمام خودداری کنید و در صورت یخ زدگی از آن استفاده نکنید. آن را در ظرف اصلی و دور از نور نگهداری کنید. پس از اولین مصرف، دارو را در دمای اتاق نگهدارید. دارو را 28 روز پس از اولین مصرف دور بریزید، حتی اگر مقداری دارو در قلم باقی مانده باشد. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.