سفوکسیتین

Cefoxitin
نام های تجاری

سفوکسیتین (نام تجاری: مفوکسین)، از آنتی بیوتیک های سفالوسپورین نسل دو است که در درمان عفونت های باکتریایی و پیشگیری از بروز عفونت های پس از جراحی نقش دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سفوکسیتین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: سفوکسیتین

نام تجاری: مفوکسین

موارد مصرف

داروی سفوکسیتین (مفوکسین)

سفوکسیتین نوعی آنتی بیوتیک است که از آن برای درمان طیف گسترده ای از عفونت های باکتریایی استفاده می شود. همچنین پیش از انجام برخی جراحی ها و یا در طول انجام جراحی برای کمک به پیشگیری از ایجاد عفونت نیز استفاده می شود. این دارو به عنوان آنتی بیوتیک سفالوسپورین شناخته می شود. این دارو باعث توقف رشد باکتری می شود.

زمان و نحوه مصرف

سفوکسیتین طبق تجویز پزشک به صورت تزریق عضلانی یا وریدی تجویز می شود. دوز مصرفی این دارو بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود.

در صورتی که داروی سفوکسیتین را در خانه مصرف می کنید، تمام دستورالعمل های آماده سازی و مصرف آن را از متخصص خدمات درمانی خود یاد بگیرید. قبل از استفاده، وجود ذرات در دارو یا تغییر رنگ آن را بررسی کنید و در صورت مشاهده هر کدام از مشکلات مذکور از استفاده از این محلول خودداری کنید. همچین در مورد نحوه نگهداری و دور انداختن صحیح لوازم پزشکی آگاهی یابید.

بیشترین اثربخشی آنتی بیوتیک ها در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در زمان (های) خاص مصرف کنید.

مصرف این دارو را تا پایان دوره کامل درمان تجویز شده ادامه دهید، حتی اگر علائم بیماری پس از چند روز از بین رفتند. قطع مصرف زودهنگام دارو می تواند منجر به عود عفونت شود.

در صورت عدم بهبودی و تشدید عارضه، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.

عوارض جانبی

تورم، قرمزی، درد یا سفتی در محل تزریق می تواند در نتیجه مصرف سفوکسیتین ایجاد شود. همچنین در برخی موارد، مصرف این دارو می تواند باعث کاهش اشتها، حالت تهوع، استفراغ، اسهال یا سردرد شود. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این علائم، به سرعت به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف سفوکسیتین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی جدی، از جمله ادرار تیره، کبودی یا خونریزی سریع، ضربان قلب تند، یا تپش قلب یا ضربان نامنظم، تشنج، ضعف غیرمعمول، زردی چشم یا پوست، اختلالات روحی و روانی (مانند گیجی) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

سردرد از عوارض جانبی مصرف داروی سفوکسیتین

در موارد غیرمعمول، مصرف این دارو به دلیل وجود باکتری به نام کلستریدیوم دیفیسیل می تواند باعث ایجاد یک عارضه شدید روده ای شود. این عارضه ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از توقف درمان ایجاد شود. در صورت بروز اسهال مداوم، درد در معده یا شکم و یا گرفتگی، وجود خون یا مخاط در مدفوع، به سرعت به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز این عوارض، از مصرف داروهای ضد اسهال یا مسکن ها خودداری کنید؛ زیرا می توانند باعث تشدید این عوارض شوند.

استفاده از سفوکسیتین برای دوره های طولانی یا مکرر می تواند باعث ایجاد برفک دهانی یا عفونت قارچی در واژن شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال ، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی ، از جمله: راش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی سفوکسیتین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف سفوکسیتین، در صورت حساسیت به آن یا به سایر سفالوسپورین ها، یا به پنی سیلین ها و یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف داروی سفوکسیتین، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری کلیوی، بیماری کبد، بیماری های معده و روده (مانند کولیت)، مطلع سازید.

بیماری کولیت از موارد احتیاطی مصرف داروی سفوکسیتین

مصرف سفوکسیتین می تواند باعث شود واکسن های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) عملکرد خود را از دست بدهند. پیش از انجام هر گونه ایمن سازی و یا واکسیناسیون به متخصص خدمات درمانی خود اطلاع دهید که از سفوکسیتین استفاده می کنید.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بارداری، قبل از استفاده از این دارو به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی سفوکسیتین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

مصرف داروی سفوکسیتین و ایجاد تداخل در نتایج آزمایش ادرار

سفوکسیتین ممکن است با برخی از آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند آزمایش کومبز، آزمایش گلوکز ادرار، آزمایش های کراتینین سرم یا ادرار) تداخل داشته باشد و باعث نشان دادن نتایج نادرست شود. پرسنل آزمایشگاه و همه پزشکان را از مصرف این دارو مطلع سازید.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت مشکل در تنفس و تشنج باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

این دارو فقط برای عارضه فعلی شما تجویز شده است. از این دارو برای درمان دیگر عفونت ها استفاده نکنید مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.

بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند شمارش کامل فاکتور های خون) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.

دوز فراموش شده

باید هر دوز از این دارو طبق برنامه تعیین شده مصرف شود. در صورت فراموش کردن یک دوز، از پزشک خود یا پزشک داروخانه بخواهید تا یک برنامه دوز جدید برای شما تعیین کند. برای جبران دوز فراموش شده از دوبرابر کردن دوز بعدی خودداری کنید.

نگهداری

برای اطلاع از نحوه نگهداری این دارو دستورالعمل های محصول را مطالعه کنید و از پزشک داروخانه بپرسید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره