درخواست مشاوره رایگان
سفاکلور (نام تجاری: سکلور)، آنتی بیوتیکی از دسته سفالوسپورین های نسل دو است که در درمان عفونت های باکتریایی از جمله عفونت های گوش، مثانه، دستگاه تنفسی و ریه کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سفاکلور، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: سفاکلور
نام تجاری: سکلور
سفاکلور یک آنتی بیوتیک از نوع سفالوسپورین است که از آن برای درمان طیف گسترده ای از عفونت های باکتریایی (به عنوان مثال، عفونت های گوش میانی، پوست، ادرار و دستگاه تنفسی) استفاده می شود. این دارو باعث جلوگیری از رشد باکتری ها می شود. این آنتی بیوتیک فقط عفونت های باکتریایی را درمان می کند و برای عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی و آنفولانزا) موثر نیست. استفاده از هر آنتی بیوتیک در صورت عدم نیاز به آن می تواند باعث از دست دادن اثربخشی آن برای عفونت های احتمالی در آینده شود.
این دارو را به صورت خوراکی، معمولاً هر 8 یا 12 ساعت یا طبق تجویز پزشک مصرف کنید. در صورت ابتلا به ناراحتی معده، می توانید این دارو را همراه با غذا مصرف کنید.
بیشترین اثربخشی سفاکلور در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
حتی اگر علائم عارضه پس از چند روز از بین رفت، استفاده از این دارو را تا زمان تعیین شده ادامه دهید. قطع زود هنگام این دارو می تواند منجر به رشد باکتری ها و بازگشت عفونت شود.
در صورت تداوم یا تشدید عارضه به پزشک خود اطلاع دهید.
از عوارض جانبی سفاکلور می توان به ناراحتی معده، سردرد، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف سفاکلور، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بسیار بعید اما بسیار جدی مانند درد معده / شکم، حالت تهوع / استفراغ مداوم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره، علائم جدیدی از عفونت (به عنوان مثال گلودرد یا تب مداوم)، کبودی / خونریزی سریع، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، اختلالات ذهنی / خلقی (مانند سردرگمی)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو به دلیل وجود نوعی باکتری مقاوم، ممکن است باعث ایجاد بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این عارضه ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان مشاهده شود. در صورت بروز عوارضی مانند اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، خون / مخاط در مدفوع، فورا پزشک خود را در جریان قرار دهید.
همچنین در صورت وجود هر یک از این علائم از داروهای ضد اسهال یا داروهای افیونی استفاده نکنید زیرا این داروها ممکن است باعث تشدید آنها شوند.
مصرف سفاکلور برای دوره های طولانی مدت یا مکرر ممکن است منجر به ایجاد برفک دهانی یا عفونت مخمر واژن (عفونت قارچی دهان یا واژن) جدی شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی از جمله: تب، غدد لنفاوی متورم، تحریک و خارش پوست، خارش یا تورم (به خصوص در صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، به پزشک مراجعه نمایید.
البته موارد مذکور، تمامی عوارض جانبی احتمالی سفاکلور را در بر نمی گیرد. درصورت مشاهده علائمی به غیر از موارد بالا، با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه تماس بگیرید.
پیش از مصرف سفاکلور، در صورت حساسیت به آن یا به پنی سیلین ها یا سایر سفالوسپورین ها، یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف سفاکلور، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری شدید کلیه، بیماری روده (کولیت) مطلع سازید.
سفاکلور ممکن است باعث ایجاد اختلال در عملکرد واکسن های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) شود. در طول استفاده از این دارو هیچگونه واکسیناسیونی انجام ندهید، مگر اینکه پزشک چنین تجویزی داشته باشد.
با افزایش سن عملکرد کلیه ها کاهش می یابد. این دارو توسط کلیه ها جذب می شود؛ بنابراین ممکن است افراد مسن نسبت به این دارو حساسیت بیشتری نشان دهند.
در دوران بارداری این دارو باید فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود. در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
ممکن است پزشک معالج یا پزشک داروخانه از قبل در مورد هرگونه تداخل دارویی احتمالی آگاه بوده و شما را تحت نظر داشته باشد. بدون مشورت با پزشک معالج یا پزشک داروخانه، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) به خصوص وارفارین را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید.
این دارو ممکن است در نتیجه آزمایش دیابت ادراری (از نوع سولفات کاپریک) نتایج مثبت کاذب ایجاد کند. همچنین ممکن است بر نتایج برخی دیگر از آزمایش های تشخیصی نیز تأثیر بگذارد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان در جریان مصرف این دارو توسط شما قرار دارند.
موارد مذکور تمام تداخلات دارویی سفاکلور را در بر نمی گیرد؛ بنابراین، قبل از استفاده از این محصول، تمام داروهای مورد استفاده خود را به پزشک معالج یا پزشک داروخانه بگویید. همچنین لیستی از تمام داروهای مصرفی خود تهیه کرده و آن را با پزشک معالج و پزشک داروخانه به اشتراک بگذارید.
در صورت مصرف بیش از حد سفاکلور و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت استفراغ شدید و تشنج باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو فقط برای عارضه فعلی شما تجویز شده است. از آن برای دیگر عوارض استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک آن را تجویز کرده باشد.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
این دارو را در دمای اتاق بین 59-86 درجه فارنهایت (15-30 درجه سانتیگراد) دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.