فیبروآدنوما

Fibroadenoma

فیبروآدنوم توده ای توپُر، بدون درد، معمولاً یک طرفه و خوش خیم (غیر سرطانی) پستان است که بیشتر در خانم های جوان رخ می دهد، اما در هر سنی قابل مشاهده است. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز فیبروآدنوم، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.

نگاه کلی

فیبروآدنوما، توده های پستانی جامد و غیرسرطانی است که بیشتر در زنان بین 15 تا 35 سال دیده می شود. فیبروآدنوم ممکن است احساس سفتی، صافی، لاستیکی یا سختی و شکلی کاملاً مشخص داشته باشد. معمولاً بدون درد بوده و مانند سنگ مرمر در پستان احساس می شود و هنگام معاینه به راحتی در زیر پوست حرکت می کند. اندازه فیبروآدنوما متفاوت است و می تواند بزرگ یا کوچک شود.

تفاوت فیبروآدنوم پستان با کیست

فیبروآدنوما از شایع ترین توده های غیر سرطانی (خوش خیم) پستان در زنان جوان است. درمان ممکن است شامل نظارت برای تشخیص تغییرات در اندازه یا احساس، نمونه برداری برای ارزیابی توده یا عمل جراحی برای حذف آن باشد.

علائم

فیبروآدنوم ها توده های پستانی جامدی هستند که معمولاً دارای خصوصیات زیر می باشند:

  • دایره ای با مرزهای مشخص و صاف
  • جا به جایی آسان
  • سفت یا لاستیکی
  • بدون درد

یک یا چند فیبروآدنوم در یک یا هر دو پستان می تواند وجود داشته باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در فرد سالم، بافت نرمال پستان حالتی پف کرده دارد. در صورت به وجود آمدن شرایط زیر باید به پزشک مراجعه نمود:

  • تشخیص توده ی جدید پستانی
  • به وجود آمدن تغییرات دیگری در پستان
  • بزرگ شدن یا تغییر توده پستانی که در گذشته تشخیص داده شده و دارای حالتی جدا از بافت اطراف پستان

علل بیماری

علت فیبروآدنوم ناشناخته است، اما ممکن است مربوط به هورمون های جنسی باشد. فیبروآدنوم در بیشتر مواقع در طی سال های باروری اتفاق می افتد، می تواند در دوران بارداری یا با استفاده از هورمون درمانی بزرگتر شود و پس از یائسگی، هنگامی که سطح هورمون کاهش می یابد، کوچک شود.

انواع فیبروآدنوم

علاوه بر فیبروآدنوم های ساده، موارد زیر نیز وجود دارند:

  • فیبروآدنوم های پیچیده. این ها می توانند شامل تغییراتی مانند رشد بیش از حد سلول (هایپرپلازی) باشند که می توانند به سرعت رشد کنند. آسیب شناس پس از بررسی بافت نمونه برداری شده، فیبروآدنوم پیچیده را تشخیص می دهد.
  • فیبروآدنوم نوجوانان. این مورد رایج ترین نوع توده پستانی است که در دختران و نوجوانان بین 10 تا 18 سال دیده می شود. این فیبروآدنوم ها می توانند بزرگ شوند و با گذشت زمان بیشتر شوند و برخی نیز از بین می روند.
  • فیبروآدنومهای غول پیکر. اینها می توانند به بیش از 2 اینچ (5 سانتی متر) برسند. ممکن است لازم باشد برداشته شوند زیرا می توانند سایر بافت های پستان را تحت فشار قرار دهند یا جایگزین آنها شوند.
  • تومور فیلودس. اگرچه معمولاً خوش خیم است، اما برخی از تومورهای فیلود ممکن است سرطانی (بدخیم) شوند. پزشکان معمولاً بر خارج نمودن این نوع، تأکید دارند.

انواع فیبروآدنوما

عوارض بیماری

اکثر فیبروآدنوم ها منجر به افزایش خطر احتمال ابتلا به سرطان پستان نمی شوند. با این حال، با وجود فیبروآدنوم پیچیده یا تومور فیلود، خطر سرطان پستان ممکن است کمی افزایش یابد.

تشخیص

در طول معاینه بالینی پستان، پزشک هر دو پستان را از نظر وجود توده و سایر مشکلات بررسی می کند. برخی از فیبروآدنوم ها خیلی کوچک هستند، بنابراین فقط در آزمایش های تصویربرداری می توان آنها را یافت.

در صورت وجود توده ی قابل لمس، بسته به سن و خصوصیات توده، پزشک ممکن است آزمایش ها یا روش های تشخیصی خاصی را تجویز کند.

آزمایش هایی برای ارزیابی توده پستان

  • ماموگرافی تشخیصی. در ماموگرافی از اشعه ایکس برای تولید تصویر از مناطق مشکوک در بافت پستان استفاده می شود. فیبروآدنوم ممکن است در ماموگرافی به صورت توده پستانی با لبه های صاف و گرد و متمایز از بافت پستان اطراف ظاهر شود.
  • سونوگرافی پستان. این فناوری از امواج صوتی برای تولید تصاویر داخل پستان استفاده می کند. پزشک در صورت مشاهده بافت متراکم در پستان، ممکن است علاوه بر انجام ماموگرافی، سونوگرافی پستان را برای ارزیابی توده پستان، توصیه کند.

برای خانم های زیر 30 سال که دارای توده پستان هستند، پزشک احتمالاً ابتدا سونوگرافی پستان را برای ارزیابی توده تجویز می کند.

اگر ماموگرافی، توده پستان یا ناهنجاری دیگری را نشان دهد، ممکن است انجام سونوگرافی پستان برای ارزیابی بیشتر توده توصیه شود. سونوگرافی پستان می تواند به پزشک در تشخیص جامد یا پر از مایع بودن توده پستان کمک کند. توده جامد به احتمال زیاد فیبروآدنوم و توده پر از مایعات به احتمال زیاد کیست است.

روش های ارزیابی توده پستان

  • نمونه برداری با سوزن باریک. از طریق یک سوزن نازک که به پستان وارد می شود، پزشک تلاش می کند تا کمی از توده پستان را خارج کند. در صورت خروج مایعات، توده به احتمال زیاد کیست است.
  • کُر بیوپسی. یک رادیولوژیست به کمک سونوگرافی معمولاً این روش را انجام می دهد. پزشک با استفاده از یک سوزن، نمونه های بافتی را از توده جمع می کند که برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می رود.

درمان

در بسیاری از موارد، فیبروآدنوم ها نیازی به درمان ندارند. با این حال، برخی از خانم ها برای آرامش خاطر خود عمل جراحی را انتخاب می کنند.

مدیریت بیماری بدون جراحی

اگر پزشک مطمئن باشد که توده پستان فیبروآدنوم است (براساس نتایج آزمایش بالینی پستان، آزمایش تصویربرداری و بیوپسی)، ممکن است جراحی را توصیه نکند.

عواملی که مانع جراحی می شوند عبارتند از:

  • جراحی شکل و بافت پستان را مخدوش کند.
  • فیبروآدنوم ها بعضی اوقات خود به خود کوچک می شوند یا از بین می روند.
  • پستان دارای چندین فیبروآدنوم دائمی باشد (در سونوگرافی تغییری در اندازه در مقایسه با سونوگرافی قبلی وجود ندارد).

اگر نمی خواهید جراحی انجام دهید، مهم است که با مراجعه به پزشک برای سونوگرافی پستان، فیبروآدنوم را کنترل کنید تا تغییرات در ظاهر یا اندازه توده تشخیص داده شود. اگر بعداً در مورد فیبروآدنوم نگران شدید، می توانید در مورد عمل جراحی برای برداشتن آن تجدید نظر کنید.

جراحی

اگر یکی از آزمایش ها (معاینه بالینی پستان، آزمایش تصویربرداری یا بیوپسی) غیر طبیعی باشد یا فیبروآدنوم بسیار بزرگ باشد، بزرگتر شود یا علائمی ایجاد کند، ممکن است پزشک جراحی را برای برداشتن فیبروآدنوم تجویز کند.

روش های برداشتن فیبروآدنوم عبارتند از:

  • لامپکتومی یا بیوپسی اکسیژنال. در این روش، جراح بافت پستان را برداشته و برای بررسی سرطان به آزمایشگاه می فرستد.
  • کرایوابلیشن. پزشک وسیله ای نازک و استوانه ای (کرایوپروب) را از طریق پوست به فیبروآدنوم وارد می کند و با سرما دهی به بافت باعث از بین رفتن آن می شود.

پس از برداشتن فیبروآدنوم، امکان ایجاد یک یا چند فیبروآدنوم جدید وجود دارد. توده های جدید پستان باید با انجام ماموگرافی، سونوگرافی و احتمالاً بیوپسی ارزیابی شوند تا مشخص شود توده فیبروآدنوم است یا ممکن است سرطانی باشد.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

درمان با مراجعه به پزشک شخصی یا متخصص زنان شروع خواهد شد. در اینجا برخی اطلاعات برای کمک به شما در آمادگی برای ملاقات و انتظارات از پزشک خود آورده شده است.

آنچه می توانید انجام دهید

هنگام تعیین وقت ملاقات، در مورد کارهایی که لازم است از قبل انجام دهید مانند محدود کردن رژیم غذایی، سؤال کنید.

لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

  • علائم و زمان شروع آن ها، از جمله مواردی که به نظر نمی رسد با بیماری ارتباط داشته باشند.
  • اطلاعات مهم شخصی، از جمله سابقه پزشکی یا سرطان پستان خود یا خانواده
  • تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل های مصرفی و دوز آنها
  • سؤالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید.
  • در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان را همراه بیاورید تا به شما کمک کند اطلاعات ارائه شده را به خاطر بسپارید.

سؤالات اساسی در مورد فیبروآدنوم که بهتر است از پزشک بپرسید عبارتند از:

  • علت ایجاد این توده چیست؟
  • به چه نوع آزمایش هایی نیاز دارم؟ آیا این آزمایش ها به آمادگی خاصی نیاز دارند؟
  • چه روش های درمانی موجود است؟
  • آیا بروشور یا سایر مواد چاپی وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در پرسیدن سؤالات دیگری که برایتان پیش آمده است تردید نکنید.

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد، از جمله:

  • چه موقع متوجه توده شدید؟ آیا اندازه آن تغییر کرده است؟
  • آیا اندازه توده در نزدیکی دوره های قاعدگی شما تغییر می کند؟
  • آیا شما یا سایر اعضای خانواده دچار مشکلات پستان شده اید؟
  • آخرین دوره قاعدگی شما از چه تاریخی شروع شد؟
  • آیا توده حساس یا دردناک است؟
  • آیا ترشح از نوک پستان داشته اید؟
  • آیا تاکنون ماموگرافی انجام داده اید؟ اگر چنین است، چه زمانی؟
ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره