درخواست مشاوره رایگان
پمیگاتینیب (نام تجاری: پمازیر)، یکی از داروهای مورد استفاده در درمان هدفمند سرطان است که در درمان برخی سرطان های مجرای صفراوی کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پمیگاتینیب، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: پمیگاتینیب
نام تجاری: پمازیر
از پمیگاتینیب برای درمان نوع خاصی از سرطان مجاری صفراوی استفاده می شود. پمیگاتینیب باعث کاهش یا توقف رشد سلولهای سرطانی می شود. این دارو متعلق به گروهی از داروها است که به عنوان بازدارنده های کیناز شناخته می شوند.
قرص خوراکی (13.5 میلی گرم؛ 4.5 میلی گرم؛ 9 میلی گرم)
قبل از شروع مصرف پمیگاتینیب و در هربار مصرف آن، برگه اطلاعات دارو را مطالعه کنید. اگر سوالی داشتید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
پمیگاتینیب را همراه با غذا یا بدون آن، یک بار در روز و به مدت 14 روز طبق تجویز پزشک مصرف کنید، سپس مصرف دارو را به مدت 7 روز قطع کنید. این یک چرخه درمان است. طبق دستور پزشک، مصرف دارو را به این طریق ادامه دهید.
قرص ها را به صورت کامل ببلعید و از خرد کردن، جویدن، تقسیم یا حل کردن آن ها خودداری کنید.
در طول مصرف این دارو از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب آن خودداری کنید، مگر اینکه پزشک یا داروساز این امر را بی خطر دانسته باشد. گریپ فروت می تواند باعث افزایش احتمال بروز عوارض جانبی این دارو شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
دوز مصرفی این دارو بر اساس عارضه و شرایط پزشکی، پاسخ به درمان و سایر داروهای مصرفی متفاوت است. حتماً تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. در صورت بروز عوارض جانبی خاص، پزشک ممکن است دوز مصرفی شما را تغییر داده یا درمان را برای مدتی متوقف کند.
از افزایش خودسرانه دوز مصرفی دارو، خودداری کنید و این دارو را بیشتر از مقدار و زمان تجویز شده مصرف نکنید. این کار نه تنها باعث بهبود شرایط بیماری نمی شود، بلکه ممکن است عوارض جانبی جدی را نیز به وجود آورد.
اگر پس از مصرف یک دوز دچار استفراغ شدید، از مصرف دوز دیگر خودداری کنید و دوز بعدی را در زمان معین مصرف کنید. همچنین از مصرف همزمان دو دوز پرهیز کنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
از آنجا که این دارو از طریق پوست و ریه ها قابل جذب است و ممکن است به جنین آسیب برساند، زنانی که باردار هستند یا ممکن است باردار شوند نباید این دارو را لمس کرده یا گرد آن را استنشاق کنند.
از عوارض جانبی پمیگاتینیب می توان به خشکی چشم، کاهش اشتها، کاهش وزن، زخم های دهانی، خشکی دهان، تغییر حس چشایی، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست، خستگی / ضعف، سردرد یا خشکی پوست اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
برای بهبود یا جلوگیری از خشکی چشم، از قطره های چرب کننده چشم یا ژل (مانند اشک مصنوعی) استفاده کنید.
همچنین ریزش موی موقت نیز ممکن است در نتیجه مصرف این دارو رخ دهد؛ اما پس از پایان درمان، رشد مو نیز باید به حالت طبیعی خود بازگردد.
افرادی که از پمیگاتینیب استفاده می کنند ممکن است دچار عوارض جانبی جدی شوند. با این حال، پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. همچنین نظارت دقیق توسط پزشک نیز می تواند خطر بروز عوارض جانبی را کاهش دهد.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله اختلالات بینایی (مانند تاری دید، دیدن شناورها / لکه بینی)، علائم سطح فسفات بالا (مانند گرفتگی عضلات، تغییرات ذهنی / خلقی، بی حسی / گزگز اطراف دهان)، اختلالات ناخنی (مانند شل شدن ناخن)، درد معده / شکم، زردی چشم / پوست، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، علائم عفونت (مانند تب، لرز)، درد قفسه سینه، تنگی نفس، درد مفاصل، سوزن سوزن شدن / سوزش / تورم دست ها / پاها، علائم کم آبی (مانند تشنگی شدید، سرگیجه، غش کردن)، خستگی غیرمعمول، کبودی / خونریزی سریع، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به پمیگاتینیب به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله عارضه های پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، اختلال در تنفس، به سرعت به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پمیگاتینیب را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف پمیگاتینیب، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف پمیگاتینیب، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری های چشمی و سطح بالای فسفات در خون مطلع سازید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
از آنجا که این دارو از طریق پوست و ریه ها قابل جذب است و ممکن است به جنین آسیب برساند، زنانی که باردار هستند یا ممکن است باردار شوند نباید این دارو را لمس کرده یا گرد آن را استنشاق کنند.
همچنین اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. هنگام استفاده از پمیگاتینیب باید از بارداری خود جلوگیری کنید؛ زیرا پمیگاتینیب ممکن است باعث آسیب به جنین شود. قبل از شروع مصرف این دارو، پزشک باید آزمایش بارداری تجویز کند. خانمها و آقایانی که از این دارو استفاده می کنند باید در طول درمان و به مدت 1 هفته پس از قطع درمان از روش های قابل اطمینان کنترل بارداری استفاده کنند. اگر شما یا همسرتان باردار هستید، در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
مشخص نیست که پمیگاتینیب به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در هنگام استفاده از این دارو و به مدت 1 هفته پس از قطع درمان توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی پمیگاتینیب را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از داروها می توانند بر دفع پمیگاتینیب از بدن، و درنتیجه بر عملکرد آن تأثیر بگذارند. به عنوان مثال می توان به ریفامایسین ها (مانند ریفامپین، ریفابوتین)، داروهایی برای درمان تشنج (مانند فنی توئین، کاربامازپین، فنوباربیتال)، گیاه گل راعی و دیگر موارد اشاره کرد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
بهتر است آزمایشات / معاینات پزشکی (مانند معاینه چشم، سطح مواد معدنی خون، عملکرد کبد / کلیه، شمارش کامل خون) پیش از شروع مصرف و در طول درمان انجام شود. همچنین تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی خود را به خاطر بسپارید.
اگر یک دوز را فراموش کرده اید، به محض یادآوری آن درصورتی که فقط 4 ساعت از زمان مصرف معمول آن گذشته باشد، می توانید آن را مصرف کنید. اما اگر بیش از 4 ساعت از زمان آن گذشته باشد، از دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
