لوتپردنول چشمی (نام تجاری: لوتمکس)، دارویی از دسته استروئیدهای چشمی است که به کاهش التهاب چشم در نتیجه آلرژی، زونا، جراحی کمک می کند. برخی برندهای این دارو به منظور درمان بیماری خشکی چشم نیز استفاده می شوند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لوتپردنول چشمی، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لوتپردنول چشمی
نام تجاری: لوتمکس، لوتپردنول اتابونات، لوترا
از لوتپردنول چشمی برای درمان التهابات چشمی در نتیجه عارضه های و بیماری های مختلف و همچنین التهاب و درد بعد از جراحی چشم استفاده می شود. لوتپردنول علائمی مانند تورم، قرمزی و خارش را بهبود می بخشد. این دارو متعلق به گروهی از داروها است که به عنوان کورتون شناخته می شوند.
در طول مصرف لوتپردنول چشمی از استفاده از لنزهای تماسی خودداری کنید. لنزهای تماسی را طبق دستورالعمل های محصول استریل کنید و پیش از مصرف مجدد آنها، با پزشک خود مشورت کنید.
برای استفاده از پمادهای چشمی، ابتدا دستان خود را بشویید. برای جلوگیری از آلودگی، از لمس کردن نوک لوله خودداری کرده و از تماس آن با چشم یا سطوح دیگر پرهیز کنید. پلک پایین را به آرامی پایین بکشید تا حفره ای ایجاد شود. یک نوار نیم اینچی (1.5 سانتی متر) از پماد را در حفره ایجاد شده قرار دهید. چشم را به آرامی ببندید و چشم خود را در جهات مختلف بچرخانید تا دارو پخش شود. سعی کنید پلک نزنید و از مالش دادن چشم خوددای کنید. سپس درصورت تجویز، این مراحل را برای چشم دیگر خود نیز تکرار کنید. نوک لوله پماد را با یک دستمال تمیز کنید تا داروی اضافی را پاک کنید.
اگر از انواع دیگری از داروهای چشمی (مانند قطره یا پمادهای دیگر) استفاده می کنید، حداقل 5 تا 10 دقیقه پس از مصرف این دارو آنها را مصرف کنید ( حداقل 5 تا 10 دقیقه پیش از مصرف آنها صبر کنید). قطره های چشمی را پیش از پمادهای چشمی استفاده کنید تا قطره های چشمی به چشم وارد شوند.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
لوتپردنول چشمی را طبق تجویز پزشک، معمولاً 4 بار در روز استفاده کنید. دوز مصرفی دارو و طول درمان طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. از مصرف دارو بیشتر از مقدار یا زمان تجویز شده خودداری کنید؛ زیرا این کار باعث افزایش خطر بروز عوارض جانبی می شود.
مصرف لوتپردنول چشمی را تا زمان تجویز شده ادامه دهید. از قطع مصرف این دارو بدون اطلاع پزشک خودداری کنید. قطع ناگهانی این دارو، می تواند باعث تشدید عارضه شود. برای قطع مصرف این دارو ممکن است نیاز باشد تا دوز مصرفی به تدریج کاهش یابد.
در صورت فاسد شدن (آلوده شدن) دارو از مصرف آن خودداری کنید (برای مثال، پماد به رنگ تیره درآید یا در آن ذراتی مشاهده شوند). استفاده از داروهای چشمی فاسد می تواند باعث ایجاد عفونت، آسیب جدی به چشم و از بین رفتن بینایی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا مسئول داروخانه تماس بگیرید.
در صورت تداوم یا تشدید عارضه به پزشک خود اطلاع دهید.
در نتیجه مصرف لوتپردنول چشمی تاری دید موقت می تواند ایجاد شود. در صورت تداوم یا تشدید این عارضه، به سرعت به پزشک یا مسئول داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف لوتپردنول چشمی، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
مصرف طولانی مدت یا مصرف در دوزهای بالا می تواند باعث بروز عوارض جانبی جدی، از جمله عارضه های جدی چشمی (مانند آب مروارید و فشار زیاد در داخل چشم) شود. در صورت بروز عوارض جانبی جدی، مانند: عوارض یا تغییرات بینایی، درد چشم، سردرد و سرگیجه، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
لوتپردنول چشمی می تواند باعث پنهان شدن علائم عفونت چشم شود. همچنین می تواند بدن را بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت چشم، به خصوص در صورت استفاده در طولانی مدت، قرار دهد. در صورت بروز هرگونه علائم جدید یا تشدید علائم مانند ایجاد ترشحات چشمی / تورم / قرمزی / خارش / درد، مشکلات بینایی / تغییرات، یا عدم بهبودی عارضه فعلی، به سرعت به پزشک اطلاع دهید. پزشک باید درمان شما را تنظیم کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لوتپردنول چشمی را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف لوتپردنول، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف لوتپردنول چشمی، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به عفونت چشم، آب مروارید، گلوکوم (نوع زاویه باز)، نزدیک بینی شدید، دیابت، مطلع سازید.
ممکن است پس از مصرف لوتپردنول چشمی، به طور موقت دچار تاری دید شوید. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به دید واضح دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید.
قبل از عمل جراحی، پزشک و دندانپزشک خود را در جریان تمام داروهای مصرفی خود (از جمله داروهای دارای نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) قرار دهید.
درصورت ابتلا به عفونت چشمی یا ایجاد آسیب دیدگی و یا نیاز به جراحی، از پزشک خود بپرسید که آیا باید همچنان به استفاده از پماد لوتپردنول فعلی ادامه دهید یا باید از پماد لوتپردنول جدیدی استفاده کنید.
لوتپردنول چشمی نباید برای کودکان پس از جراحی چشم استفاده شود؛ زیرا می تواند در عملکرد دید کودک با چشم عمل شده تداخل ایجاد کند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر هنوز مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لوتپردنول چشمی را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
مصرف خوراکی این دارو ممکن است مضر باشد. در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو فقط برای عارضه فعلی شما تجویز شده است. از این دارو برای عفونت های چشمی دیگر استفاده نکنید، مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد. در این صورت ممکن است نیاز به مصرف داروی متفاوتی باشد.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند معاینه چشم، اندازه گیری فشار داخل چشم) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق نگهداری شود. پس از استفاده در آن را به خوبی ببندید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.