درخواست مشاوره رایگان
لفامولین (نام تجاری: زنلتا)، از دسته داروهای آنتی بیوتیک پلوروموتیلینی است که در درمان ذات الریه کاربرد دارد. این دارو به دو شکل تزریقی و خوراکی وجود دارد و پزشک با توجه به شرایط بیمار هر کدام از این دو را تجویز خواهد کرد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لفامولین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لفامولین
نام تجاری: زنلتا
لفامولین برای درمان طیف گسترده ای از عفونت های باکتریایی استفاده می شود و از رشد باکتری ها جلوگیری می کند. این آنتی بیوتیک فقط عفونت های باکتریایی را درمان می کند و برای عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفولانزا) موثر نیست.
استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک در هنگام ابتلا به عفونت های بعدی مشکل ساز خواهد شد.
قرص لفامولین را به صورت خوراکی معمولاً دو بار در روز (هر 12 ساعت) با معده خالی (حداقل 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا) با یک لیوان آب (6 تا 8 اونس / 180 تا 240 میلی لیتر) طبق دستور پزشک مصرف کنید.
در دستورات دارویی گفته شده قبل از مصرف قرص، آن را نصف یا خرد نکنید. با این حال، بسیاری از داروهای مشابه (قرص های سریع الاثر) می توانند تقسیم یا خرد شوند. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد نحوه مصرف این دارو دنبال کنید. دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
مصرف این دارو را تا پایان مقدار کامل تجویز شده ادامه دهید، حتی اگر علائم پس از چند روز از بین بروند. قطع مصرف دارو می تواند منجر به بازگشت عفونت شود.
در صورت تداوم یا تشدید وضعیت، به پزشک خود اطلاع دهید.
محلول تزریقی لفامولین طبق دستور پزشک، معمولاً هر 12 ساعت به صورت وریدی تزریق می شود. تزریق توسط پزشک و معمولاً بیش از یک ساعت به طول می انجامد.
دوز و طول درمان بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان است. به محض اینکه بتوان داروها را به صورت خوراکی مصرف کرد، پزشک دارو را به صورت خوراکی تجویز خواهد کرد.
اگر از لفامولین در خانه استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های تهیه و استفاده را از پزشک خود بیاموزید. قبل از استفاده، این محصول را از نظر بصری از نظر ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. در صورت وجود این موارد از دارو استفاده نکنید. نحوه ذخیره و نگه داری مواد دارویی و بهداشتی را بیاموزید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دارو نباید بدون مشورت با پزشک قطع شود. قطع ناگهانی دارو، می تواند باعث بازگشت عفونت شود.
در صورت تداوم یا تشدید وضعیت، به پزشک خود اطلاع دهید.
حالت تهوع، استفراغ یا اسهال می تواند از عوارض لفامولین باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف لفامولین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: ضربان قلب سریع / نامنظم، سرگیجه شدید، غش، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.
این دارو به ندرت باعث بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل (نوعی باکتری)) می شود. این وضعیت می تواند در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان رخ دهد. در صورت بروز: اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، خون / مخاط در مدفوع، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت وجود هر یک از این علائم از داروهای ضد اسهال یا مواد افیونی استفاده نکنید زیرا این محصولات باعث تشدید عوارض می شود.
استفاده از لفامولین برای دوره های طولانی مدت یا به صورت مکرر می تواند منجر به برفک دهانی یا عفونت مخمر جدیدی شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود در تماس باشید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لفامولین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف لفامولین، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص مشکلات کبدی مطلع سازید.
لفامولین قادر است بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع / نامنظم و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که بلافاصله نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
درصورت وجود برخی بیماری ها یا مصرف داروهایی که باعث طولانی شدن زمان QT می شود، خطر طولانی شدن QT افزایش می یابد. قبل از استفاده از لفامولین، تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید و در صورت ابتلا به برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلب) به پزشک مراجعه نمایید.
مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون همچنین می تواند خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور / "قرص های آب") یا وجود شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش می یابد. در مورد استفاده بی خطر از لفامولین با پزشک خود مشورت کنید.
لفامولین می تواند باعث شود که واکسن های حاوی باکتری زنده (مانند واکسن تیفوئید) نیز به خوبی اثر نکنند. در حین استفاده از این دارو هیچ گونه واکسیناسیون انجام ندهید، مگر اینکه به دستور پزشک باشد.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه طولانی شدن QT نشان می دهند.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. زنان در سنین باروری قبل از شروع درمان باید آزمایش بارداری انجام دهند. هنگام استفاده از لفامولین نباید باردار شوید. لفامولین قادر است به جنین آسیب برساند. هنگام استفاده از این دارو و به مدت 2 روز پس از آخرین دوز، در مورد اشکال قابل اطمینان کنترل بارداری مشورت نمایید. اگر باردار هستید، بلافاصله در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی هنگام استفاده از این دارو و 2 روز بعد از آخرین دوز توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لفامولین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
لفامولین می تواند باعث کاهش سرعت دفع سایر داروها از بدن شود، که می تواند بر نحوه عملکرد آنها تأثیر بگذارد. از این داروها می توان به ضد قارچ های آزول (مانند فلوکونازول، ایتراکونازول)، مهارکننده های پروتئاز HIV (مانند ایندیناویر، نلفیناویر، ریتوناویر)، ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین، ریفامپین)، گل راعی، داروهای مورد استفاده در درمان تشنج (مانند کاربامازپین، فنی توئین) اشاره کرد.
بسیاری از داروها علاوه بر لفامولین بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر می گذارند، از جمله پیموزاید، و سایر داروها.
لفامولین می تواند باعث کاهش سرعت حذف سایر داروها از بدن شود، که ممکن است بر نحوه عملکرد آنها تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به لومیتاپید اشاره کرد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده لذا از مصرف آن در موارد مشابه پرهیز نمایید
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن حداقل 8 ساعت قبل از دوز بعدی آن را مصرف کنید، اما اگر کمتر از 8 ساعت قبل از دوز بعدی باقی مانده است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
برای بهترین اثربخشی ممکن، مهم است که هر دوز برنامه ریزی شده از این دارو را طبق دستورالعمل دریافت کنید. اگر یک دوز را فراموش کردید، فوراً با پزشک خود یا پزشک داروخانه تماس بگیرید تا یک برنامه دوز جدید تنظیم کنید. دوز را برای جبران دوبرابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
