فرینجکت (فریک کربوکسی مالتوز)

Ferinject (Ferric Carboxymaltose)
نام های تجاری

فریک کربوکسی مالتوز (نام تجاری: فرینجکت)، یکی از داروهای حاوی آهن است که در درمان کم خونی های شدید ناشی از فقر آهن کاربرد دارد. این دارو برای افراد مبتلا به نارسایی های کلیه (بدون نیاز به دیالیز) نیز تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره فرینجکت، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: فریک کربوکسی مالتوز

نام تجاری: ردوکسیفر، آیروجت، فرینجکت

موارد مصرف فرینجکت

داروی فرینجکت (فریک کربوکسی مالتوز)

از داروی فرینجکت در درمان "فقر آهن" خون (کم خونی فقر آهن) استفاده می شود. سطح پایین آهن، به دلایل زیادی از جمله عدم توانایی بدن در دریافت آهن کافی از غذا (به دلیل تغذیه نامناسب یا جذب ضعیف) و یا از دست دادن طولانی مدت خون، می تواند رخ دهد. فرینجکت نوعی داروی تزریقی آهن است که اگر به دلیل عوارض جانبی یا پاسخ ناموفق به درمان، امکان مصرف داروهای حاوی آهن به صورت خوراکی نباشد، از این دارو استفاده می شود. همچنین این دارو در افرادی که به علت بیماری کلیوی طولانی مدت، به کم خونی مبتلا شده اند و یا بیمارانی که سکته قلبی داشته اند نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

آهن، ماده معدنی مهمی است که بدن برای ساختن گلبول های قرمز سالم و کافی، به منظور حمل اکسیژن در بدن به آن نیاز دارد.

فرینجکت مورد استفاده در درمان کم خونی های شدید ناشی از فقر آهن

اَشکال دارویی

محلول داخل وریدی (50 میلی گرم در میلی لیتر)

زمان و نحوه مصرف فرینجکت

پیش از مصرف برگه راهنمای مصرف دارو را مطالعه کنید. اگر سوالی داشتید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

آمپول فرینجکت طبق تجویز پزشک و به صورت تزریق داخل وریدی، معمولاً توسط متخصص بهداشت انجام می شود. این دارو معمولاً در عرض چند دقیقه و به آرامی تزریق می شود. همچنین می توان آن را با سرم سالین مخلوط کرد و طی مدت زمان حداقل 15 دقیقه به صورت داخل وریدی نیز تزریق کرد.

دوز دارو بر اساس شرایط پزشکی بیمار، وزن، آزمایش های تشخیصی و پاسخ به درمان، تنظیم می شود.

اگر در خانه از داروی فرینجکت استفاده می کنید، تمام دستورالعمل ها را از متخصص بهداشت خود بپرسید. قبل از استفاده، وجود ذرات در دارو یا تغییر رنگ آن را بررسی کنید، و در صورت مشاهده هر کدام از موارد مذکور، از استفاده این محلول خودداری کنید. همچنین نحوه صحیح نگهداری و دور ریختن محصولات پزشکی را نیز بیاموزید.

عوارض جانبی فرینجکت

گرگرفتگی، حالت تهوع، سرگیجه، یا درد / تحریک / کبودی در محل تزریق ممکن است از عوارض فرینجکت باشد. قهوه ای شدن پوست در اطراف محل تزریق نیز ممکن است ایجاد شود و طولانی مدت باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

عوارض فرینجکت

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف داروی فرینجکت، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

به ندرت ممکن است بعد از مصرف این دارو افزایش فشار خون، بعضاً همراه با سرگیجه، حالت تهوع یا گرگرفتگی رخ دهد، اما این اثرات معمولاً در عرض 30 دقیقه از بین می روند. در صورت بالا ماندن فشار خون، تداوم و یا تشدید هر یک از این علائم، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله درد / اختلالات استخوانی، علائم سطح پایین فسفات (مانند ضعف عضلانی، تغییرات ذهنی / خلقی) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

ممکن است واکنشی آلرژیک نادر، اما بسیار جدی، پس از مصرف فرینجکت رخ دهد. بنابراین باید در طول مصرف و حداقل 30 دقیقه پس از آن تحت نظر بود. در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله عارضه های پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، اختلال در تنفس، از دست دادن هوشیاری، بلافاصله با فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی فرینجکت را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

در صورت حساسیت به فرینجکت، سایر داروهای تزریقی آهن و یا هرگونه حساسیت دیگری، قبل از استفاده از دارو، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی اجزای غیرفعالی باشد، که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص ابتلا به بیماری کبدی مطلع سازید.

مصرف فرینجکت ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود. الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) نیز باعث تشدید آن می شود. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی، به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

در دوران بارداری، داروی فرینجکت باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می شود. پس قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی فرینجکت

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر داده یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت شامل همه تداخلات دارویی فرینجکت نیست. فهرستی از تمام داروهای مصرفی خود (شامل داروهای دارای نسخه، بدون نسخه و داروهای گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و داروساز خود در میان بگذارید. بدون تأیید پزشک، داروها را شروع و متوقف نکنید و از تغییر دوز آنها خودداری کنید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با فرینجکت تداخل داشته باشند عبارتند از: دیمرکاپرول، سایر داروهای حاوی آهن.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

در طی استفاده از فرینجکت، آزمایش و یا معاینه های پزشکی (مانند شمارش کامل فاکتور های خونی، سطح آهن / فسفات) باید انجام شود. تمامی قرار های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به خاطر داشته باشید.

داشتن یک رژیم غذایی متعادل و حاوی مقدار کافی آهن، ویتامین و مواد معدنی بسیار مهم است. منابع خوبی از آهن شامل گوشت (به ویژه جگر)، تخم مرغ، کشمش، انجیر، کلم بروکلی، کلم، لوبیا، عدس و غلات غنی شده با آهن است. توصیه های پزشک درباره رژیم غذایی را دنبال کنید.

دوز فراموش شده

دریافت هر دوز از فرینجکت طبق برنامه از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین درصورت فراموش کردن دوز مصرفی، از پزشک یا داروساز خود بخواهید که یک برنامه دوز جدید برایتان تنظیم کند. برای جبران فراموشی دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

داروی فرینجکت را در اتاق (دمای 20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

فرم رقیق شده (آماده تزریق) این دارو را می توان تا 72 ساعت در دمای اتاق نگهداری کرد.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره