پماد چشمی سیپروفلوکساسین

پماد چشمی سیپروفلوکساسین از دسته آنتی بیوتیک هایی است که در درمان عفونت های باکتریایی چشم مانند کونژنکتیویت (التهاب ملتحمه چشم) کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پماد چشمی سیپروفلوکساسین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: پماد چشمی سیپروفلوکساسین

نام تجاری: سیپروسنت

موارد مصرف

از پماد چشمی سیپروفلوکساسین برای درمان عفونت های چشمی استفاده می شود. سیپروفلوکساسین متعلق به گروهی از داروها است که به عنوان آنتی بیوتیک های کینولون شناخته می شوند. این دارو باعث جلوگیری از رشد باکتری ها می شود. از این دارو فقط برای درمان عفونت های باکتریایی چشم استفاده می شود و برای انواع دیگر عفونت های چشم موثر نیست. استفاده غیرضروری یا سو مصرف هر نوع آنتی بیوتیک می تواند منجر به کاهش اثر آن شود.

زمان و نحوه مصرف

هنگام مصرف پماد چشمی سیپروفلوکساسین از لنز استفاده نکنید. لنزهای تماسی را طبق دستورالعمل های شرکت سازنده استریل کنید و قبل از مصرف آنها با پزشک خود مشورت کنید.

پماد های چشم را به نحوی که در ادامه توضیح داده شده است برای چشم های آسیب دیده استفاده کنید:

ابتدا دست ها را بشویید. برای جلوگیری از آلودگی، مراقب باشید که نوک پماد را لمس نکنید و همچنین از تماس آن با چشم خودداری کنید. سر خود را به عقب متمایل کنید، به سمت بالا نگاه کنید و پلک پایین خود را پایین بکشید تا حفره ای بین چشم و پوست ایجاد شود. با فشار دادن آرام پماد، یک نوار 1/2 اینچی (1.5 سانتیمتر) پماد را درون حفره قرار دهید. به سمت پایین نگاه کنید و به آرامی چشمان خود را به مدت 1 تا 2 دقیقه ببندید. چشم خود را به همه جهات بچرخانید تا دارو پخش شود. سعی کنید پلک نزنید و چشم خود را مالش ندهید. پس از انجام این مراحل، آن ها را برای چشم دیگر خود نیز تکرار کنید. این کار را به تعداد دفعاتی که پزشک تجویز کرده است انجام دهید.

نوک لوله پماد را با یک دستمال تمیز پاک کنید تا داروی اضافی را قبل از خارج شدن مجدد پاک کنید.

اگر از انواع دیگری از داروهای چشم استفاده می کنید (به عنوان مثال قطره یا پماد های دیگر)، حداقل 5 دقیقه پیش از مصرف دیگر دارو ها صبر کنید. پمادهای چشمی را بعد از مصرف قطره های چشمی استفاده کنید تا قطره های چشمی به چشم وارد شوند.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. مصرف این دارو را تا زمانی که پزشک تجویز کرده است ادامه دهید، حتی اگر علائم آن پس از چند رو از بین رفت. قطع مصرف زودتر از موعد این دارو می تواند موجب ادامه رشد باکتری ها شده و در نتیجه منجر به عود عفونت شود.

در صورت تداوم یا تشدید عارضه به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی

مصرف پماد چشمی سیپروفلوکساسین می تواند منجر به سوزش موقتی چشم به مدت یک یا دو دقیقه شود. تاری دید، ناراحتی چشم، خارش، قرمزی، ریزش اشک، خشکی چشم، احساس وجود جسمی خارجی در چشم، طعم بد دهان یا حساسیت به نور می تواند در نتیجه مصرف این دارو ایجاد شود. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

همچنین ممکن است پس از چند روز اول استفاده از سیپروفلوکساسین، کریستال های سفیدی در چشم های تحت درمان ظاهر شوند، اما معمولاً طی چند هفته از بین می روند. این عارضه بی ضرر است.

به موقع در قرار ملاقات های پزشکی خود حاضر شوید تا پزشک بتواند بهتر عفونت چشم را کنترل کند. در صورت مشاهده علائم جدید یا تشدید علائم عارضه چشمی (مانند افزایش ترشح و درد چشم)، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

مصرف طولانی مدت یا مکرر این دارو می تواند منجر به ایجاد عفونت های قارچی چشم شود. از مصرف این دارو بیشتر از زمان تجویز شده توسط پزشک خودداری کنید. در صورت مشاهده علائم جدید یا تشدید علائم با پزشک خود تماس بگیرید.

در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی: وجود لکه در چشم، تورم در چشم یا اطراف آن، درد چشم یا تشدید ضعف بینایی، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به پماد چشمی سیپروفلوکساسین به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پماد چشمی سیپروفلوکساسین را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف سیپروفلوکساسین، در صورت حساسیت به آن یا به کینولون های دیگر (مانند لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین) یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به دیگر بیماری های چشم، مطلع سازید.

ممکن است پس از مصرف پماد چشمی سیپروفلوکساسین به طور موقت دچار تاری دید یا دوبینی شوید. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به دید واضح دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کنید.

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.

انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

متخصصان مراقبت های بهداشتی (مانند پزشک عمومی یا پزشک داروخانه) از قبل در مورد هر گونه تداخل دارویی احتمالی آگاه هستند و برای آنها شما را تحت نظر خواهند داشت. بدون تایید آنها، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید. همچنین لیستی از تمام داروهای مصرفی خود را به همراه داشته باشید و آن را در اختیار پزشک خود و پزشک داروخانه قرار دهید.

سوءمصرف

مصرف این دارو به صورت خوراکی می تواند خطرناک باشد. در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

این دارو فقط برای عارضه فعلی شما تجویز شده است. پس از پایان درمان، باقی مانده دارو را دور بریزید و از مصرف آن برای عارضه های دیگر خودداری کنید، مگر اینکه پزشک آن را تجویز کرده باشد.

دوز فراموش شده

اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

این دارو را در دمای بین 36-77 درجه فارنهایت (2 الی 25 درجه سانتیگراد) دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. از یخ زدگی آن جلوگیری کنید. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.