پماد بتامتازون (نام تجاری: بتاژیل)، یکی از انواع پمادهای استروئیدی است که از آزاد شدن مواد محرک که باعث التهاب پوست می شوند، جلوگیری می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پماد بتامتازون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: بتامتازون
نام تجاری: بتا-وال، بتاژیل
از پماد بتامتازون جهت درمان بیماری های پوستی مختلف (مانند اگزما، درماتیت، آلرژی ها، تحریکات پوستی) استفاده می شود. بتامتازون تورم، خارش و قرمزی ناشی از این نوع بیماری ها، را کاهش می دهد. این دارو، کورتیکواستروئیدی با قدرت متوسط می باشد.
پماد بتامتازون فقط برای استعمال خارجی می باشد. البته، از قرار دادن آن بر روی پوست صورت، کشاله ی ران، یا زیر بغل خودداری کنید، مگر به دستور پزشک.
قبل از استفاده از پماد بتامتازون، دست ها را شسته و خشک کنید، همچنین موضع را تمیز و خشک کنید. مقدار کمی از دارو را بر روی ناحیه قرار داده و سپس به آرامی بمالید، این دارو را به صورت روزانه 1 الی 3 بار یا طبق دستور پزشک مصرف کنید. از بانداژ کردن یا پوشاندن موضع مگر به دستور پزشک خودداری کنید. در صورت استفاده از این پماد در نوزادان، در ناحیه ی بستن پوشک، بهتر است از پوشک های جذب یا شورت های پلاستیکی استفاده نشود.
پس از استعمال دارو دست های خود را بشویید مگر این که این پماد جهت درمان دست استفاده شود. در صورت استفاده از این پماد در نواحی اطراف چشم، از وارد شدن پماد به داخل چشم جلوگیری کنید زیرا می تواند منجر به بروز یا تشدید گلوکوم (آب سیاه) شود. همچنین از استعمال دارو در بینی و دهان خودداری کنید و در صورت تماس، ناحیه را با مقداری آب شست و شو دهید.
مصرف پماد بتامتازون جهت درمان بیماری ها، صرفاً با تجویز پزشک توصیه می شود. از مصرف طولانی تر از زمان تجویز شده خودداری نمایید.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط بعد از دو هفته، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
پس از اولین استعمال، امکان بروز احساس سوزش و گزش، خارش، تحریک، خشکی یا قرمزی در پوست وجود دارد. این عوارض باید در عرض چند روز پس از ایجاد تعادل بین بدن و دارو، از بین بروند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف پماد بتامتازون، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند علائم کشیدگی، نازک شدن پوست یا تغییر رنگ پوست، آکنه، رشد شدید موهای زائد و موخوره (فولیکولیت) را، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
ممکن است عفونت های پوستی با مصرف پماد بتامتازون، تشدید شوند. در صورت عدم بهبود قرمزی، تورم یا تحریک پوستی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
به ندرت، امکان دارد که بتامتازون از طریق پوست جذب جریان خون شود. این امر می تواند منجر به عوارض جانبی ناشی از مصرف بیش از حد کورتیکواستروئید شود. این عوارض در کودکان و افرادی که از این دارو به صورت طولانی مدت یا در نواحی وسیعی از پوست استفاده می کنند، شایع تر می باشد. در صورت بروز بروز هرگونه عارضه جانبی مانند خستگی غیرمعمول یا شدید، کاهش وزن، سردرد، تورم پا یا مچ پا، افزایش تشنگی یا افزایش ادرار و اختلالات بینایی، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پماد بتامتازون را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا سایر داروهای کورتیکواستروئیدی (به عنوان مثال، هیدروکورتیزون، پردنیزون) و هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف پماد بتامتازون، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص گردش خون ضعیف، دیابت، اختلالات سیستم ایمنی مطلع سازید.
در صورت وجود عفونت یا زخم در ناحیه تحت درمان، از مصرف این دارو خودداری کنید.
استفاده از داروهای کورتیکواستروئید به مدت طولانی یا در بخش های وسیعی از پوست، به ندرت می تواند پاسخ بدن به فشار های جسمی را دشوارتر کند؛ بنابراین، قبل از انجام جراحی یا درمان اضطراری، یا در صورت ابتلا به بیماری یا آسیب جدی، پزشک یا دندانپزشک خود را از سوابق مصرف این دارو مطلع سازید.
مصرف پماد بتامتازون در اطفال برای مدت طولانی، می تواند منجر به کاهش رشد کودک به طور موقت شود. پس لازم است به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید تا قد کودک بررسی شود.
تنها در صورت لزوم از این دارو در دوران بارداری، استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
هنوز مشخص نیست که آیا این دارو از طریق شیر به نوزاد منتقل می شود یا خیر، به همین دلیل حتماً قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی پماد بتامتازون را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتند از: کورتیکواستروئیدهای خوراکی (مانند پردنیزون).
بلع این دارو می تواند مضر باشد. در صورت سوء مصرف این دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو تنها جهت درمان شرایط فعلی تجویز شده است، پس از مصرف آن برای درمان سایر مشکلات پوستی در آینده خودداری نمایید، مگر به دستور پزشک. ممکن است برای درمان سایر مشکلات پوستی، نیاز به دارویی متفاوت باشد.
ممکن است آزمایش های پزشکی (مانند آزمایش های عملکرد غده فوق کلیه) به صورت دوره ای به خصوص در صورت مصرف طولانی مدت دارو یا استعمال آن بر نواحی گسترده ی بدن انجام شوند. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند. جهت کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت مصرف دارو یا سابقه مصرف آن، پزشکان را از این امر مطلع سازید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.