دیر صبحانه خوردن می‌تواند به سلامتی و طول عمرتان آسیب بزند

مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد که نه‌فقط آنچه می‌خوریم، بلکه زمان صرف وعده‌های غذایی – به‌ویژه صبحانه – می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر سلامت و حتی طول عمر ما داشته باشد.

پژوهشگران با بررسی داده‌های سلامت حدود ۳۰۰۰ فرد بزرگسال بریتانیایی، که در مطالعه‌ای بلندمدت درباره سالمندی سالم شرکت داشتند، به این نتیجه رسیدند که صرف دیرهنگام صبحانه با مشکلات جسمی و روانی متعددی مانند افسردگی، خستگی، و سلامت ضعیف دهان و دندان مرتبط است.

این مطالعه به رهبری دکتر حسن دشتی، متخصص تغذیه بالینی و زیست‌شناس سیرکادین در بیمارستان عمومی ماساچوست انجام شده و در مجله معتبر Communications Medicine منتشر شده است. به گفته او، یافته‌ها نشان می‌دهند که الگوهای زمانی غذا خوردن می‌توانند اطلاعات ارزشمندی درباره سلامت بلندمدت افراد، به‌ویژه سالمندان، ارائه دهند.

به گفته دشتی، افراد مسن معمولاً به دلیل تغییرات در سبک زندگی، کاهش انرژی، یا مشکلات سلامتی مانند افسردگی یا بیماری‌های دهان و دندان، وعده صبحانه را دیرتر صرف می‌کنند. این در حالی است که همین الگوی غذا خوردن می‌تواند نه‌تنها بازتابی از وضعیت سلامت فعلی آنان باشد، بلکه به‌مرور زمان به زوال سلامتی و حتی افزایش خطر مرگ بینجامد.

از سوی دیگر، یافته‌ها نشان دادند که با افزایش سن، تمایل افراد به صرف وعده‌های غذایی در ساعات دیرتر روز افزایش می‌یابد؛ موضوعی که می‌تواند باعث کوتاه شدن بازه زمانی غذا خوردن در طول روز شود و اثراتی منفی بر متابولیسم، خواب و کیفیت زندگی بگذارد.

هرچند ارتباط میان زمان صرف صبحانه و مرگ‌ومیر اندک بود، اما به گفته محققان، همین ارتباط ناچیز نیز می‌تواند نشانه‌ای هشداردهنده باشد. دکتر دشتی در این زمینه می‌گوید:

«زمان‌بندی صرف وعده‌های غذایی می‌تواند چیزی فراتر از یک ترجیح شخصی بوده و نشانگر پیری بیولوژیکی یا نشانه‌ای از روند تدریجی زوال سلامتی باشد.»

در کنار این پژوهش، مونیک ریچارد، متخصص تغذیه، نیز با استناد به تجربیات بالینی خود تأکید کرده که صرف دیرهنگام صبحانه در میان سالمندان – به‌ویژه افرادی که از افسردگی، خستگی، مشکلات حرکتی یا انزوای اجتماعی رنج می‌برند – پدیده‌ای رایج است و می‌تواند بر دریافت مواد مغذی، اثربخشی داروها، خلق‌وخو و کیفیت زندگی تأثیر منفی بگذارد.

یافته‌های این مطالعه هرچند ارزشمندند، اما چون بر پایه داده‌های مشاهده‌ای هستند، نمی‌توانند به تنهایی وجود یک رابطه علت و معلولی را ثابت کنند؛ به همین دلیل انجام مطالعات تجربی و مداخله‌ای بیشتر ضرورت داردند. اما به‌روشنی مشخص شده است که توجه به زمان وعده‌های غذایی، به‌ویژه در سالمندان، می‌تواند ابزاری کم‌هزینه و ساده برای حمایت از سلامت جسمی و روانی در سال‌های پایانی عمر باشد.

در دورانی که امید به زندگی در جهان به بالاترین حد خود رسیده – ۷۳.۳ سال در سال ۲۰۲۴، در مقایسه با ۶۴.۹ سال در سال ۱۹۹۵ – وقت آن رسیده است که به کیفیت سال‌های زندگی نیز بیش از پیش توجه کنیم.

بیماری مرتبط افسردگی افسردگی یک اختلال روانی پیچیده است که به شدت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به احساس مداوم ناامیدی و غم، بی علاقگی به...