درخواست مشاوره رایگان
سکوکینوماب (نام تجاری: کوسنتیکس)، نوعی داروی سرکوب کنندۀ سیستم ایمنی است که در کنترل برخی بیماری های خودایمنی مانند پلاک پسوریازیس و آرتریت پسوریازیس کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سکوکینوماب، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: سکوکینوماب
نام تجاری: کوسنتیکس
از سکوکینوماب برای درمان پلاک های پسوریازیس و انواع خاصی از آرتروزها (مانند آرتروز ستون فقرات، آرتریت پسوریازیس، اسپوندیلوآرتریت محوری) استفاده می شود. سکوکینوماب به طبقه ای از داروها که آنتی بادی های منوکلونال نامیده می شوند، تعلق دارد. این دارو باعث انسداد گیرنده های طبیعی و پروتئینی خاصی (اینترلوکین 17 آ) در بدن که منجر به التهاب و تورم می شوند، می شود.
پیش از شروع مصرف سکوکینوماب و یا در هربار شروع مجدد آن، برگه راهنما دارو و دستورالعمل استفاده از آن را مطالعه نمایید. در صورت داشتن هرگونه سوالی آن را از پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه بپرسید.
پیش از مصرف این دارو، پزشک آزمایش سل پوستی تجویز میکند. همچنین ممکن است در طول درمان با این دارو یا پس از آن نیز، شما را در برابر علائم و نشانه های سل، تحت نظر قرار دهد. در صورت لزوم، پیش از شروع درمان با این دارو می بایست ابتدا بیماری سل و سایر عفونت ها درمان شوند.
سکوکینوماب طبق توصیه پزشک، بصورت تزریق زیر پوستی دریافت می شود. تزریق در نواحی مانند قسمت بالایی بازوها، ران ها و در ناحیه شکمی (حداقل 2.5 سانتی متر فاصله از ناف) انجام می شود. دوز دارو بر اساس شرایط پزشکی فرد مبتلا و میزان پاسخ دهی او به درمان، تعیین خواهد شد. از دستورالعمل های پزشکتان با دقت پیروی کنید.
در صورت مصرف سکوکینوماب در منزل، نحوه مصرف و دستورالعمل استفاده از آن را، از پزشکتان یا برگه راهنما دارو، بیاموزید. همچنین پیش از مصرف این دارو دست هایتان را بشویید و 30 دقیقه پیش از مصرف این دارو، آن را از یخچال بیرون بیاورید و در دمای اتاق قرار دهید. سکوکینوماب را با روش های مختلفی مانند قرار دادن در داخل مایکروویو، گذاشتن زیر آب گرم و یا قرار دادن در زیر نور خورشید، گرم نکنید و همچنین از تکان دادن آن نیز خودداری نمایید. این دارو شفاف و به رنگ زرد کم رنگ است. پیش از استفاده از این دارو، آن را از نظر وجود ذرات سفید رنگ در داخل آن یا تغییر رنگ، بررسی کنید و در صورت مشاهده مورد غیر عادی، از مصرف آن خودداری کنید. پیش از تزریق ناحیه مورد نظر را به الکل آغشته کنید. در هربار تزریق زیرپوستی، ناحیه ای که در آن تزریق انجام می شود را تغییر دهید. در قسمتی که ملتهب، زخمی و قرمز است و در آنجا پوست مردگی یا علائمی از پسوریازیس وجود دارد، تزریق انجام ندهید. از مالش ناحیه تزریق شده برای کاهش سوزش، خودداری کنید. در مورد نگهداری و حذف تجهیزات پزشکی و عدم مصرف مجدد سرنگ اطلاعات کسب کنید.
بیشترین اثر دارو در صورت استفاده ی منظم آن حاصل خواهد شد.. برای کمک به یادآوری، روزهایی را که نیاز به دریافت دارو دارید در تقویم علامت گذاری کنید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید وضعیت، پزشکتان را مطلع سازید.
اسهال از عوارض جانبی سکوکینوماب است. در صورت تشدید یا تداوم آن، فوراً پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این محصول، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
سکوکینوماب توانایی بدن در مقابله با عفونت ها را کاهش می دهد و در نتیجه منجر به ایجاد عفونت های جدید یا تشدید عفونت های پیشین می شود. در صورت مشاهده هر یک از علائم عفونت (مانند تب، لرز، گلو درد مزمن، لکه های سفید در دهان و سرفه) فوراً پزشکتان را مطلع سازید.
در صورت مشاهده هر یک از عوارض جانبی مانند: درد در ناحیه شکم و معده، اسهال همراه با موکوس و خون با پزشک صحبت کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی سکوکینوماب را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف سکوکینوماب، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی (مانند لاستیک یا لاتکس طبیعی که بر روی سوزن سرنگ از پیش ساخته شده، وجود دارد) باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از مصرف این دارو پزشکتان را از سوابق پزشکی خود مخصوصاً عفونت های کنونی / اخیر / عود کننده (مانند سل و هرپس)، بیماری های روده ای (مانند سندرم کرون و کولیت اولسراتیو) مطلع سازید.
سکوکینوماب باعث ایجاد عفونت های جدید یا تشدید عفونت های فعلی می شود؛ بنابراین برای پیشگیری از گسترش عفونت، دست هایتان را بشویید و از تماس با افراد مبتلا به عفونت های مسری (مانند آبله مرغان، سرخک و آنفولانزا) خودداری کنید. اگر در معرض عفونت قرار گرفته اید یا تمایل به کسب اطلاعات بیشتر دارید، با پزشکتان مشورت کنید.
بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
قبل از عمل جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.
استفاده از این دارو در دوران بارداری فقط در مواقع ضروری توصیه می شود. درباره فواید و ضررهای استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشکتان مشورت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. در صورت مصرف این دارو در دوران شیردهی با پزشکتان مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی سکوکینوماب را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
هرگز این دارو را بصورت سر خود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام آزمایش های منظم پزشکی دوره ای (مانند شمارش کامل سلول های خونی) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می تواند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک معالجتان مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید به محض به خاطر آوردن، آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در یخچال نگهداری کنید و آن را در داخل فریزر قرار ندهید.
برای جلوگیری از قرار گرفتن دارو در معرض نور، تا زمانی که قصد استفاده از آن را نداشته اید، آن را از بسته بندی اش خارج نکنید. تا یک ساعت پس از بیرون آوردن دارو از یخچال می بایست آن را مصرف کنید. در غیر این صورت حتی اگر از آن استفاده هم نکرده اید باید آن را دور بیندازید.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.