درخواست مشاوره رایگان
راوولیزوماب (نام تجاری: اولتومیریس)، یکی از داروهای سرکوب کننده انتخابی سیستم ایمنی بدن است که در کنترل هموگلوبینوری حمله ای شبانه، سندروم همولیتیک اورمیک و میاستنی گراویس کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف راوولیزوماب، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: راوولیزوماب
نام تجاری: اولتومیریس
از راوولیزوماب در درمان نوعی بیماری خونی (هموگلوبینوری حمله ای شبانه) استفاده می شود، این بیماری باعث از بین رفتن گلبول های قرمز خون توسط سیستم ایمنی بدن و در نتیجه کم خونی می شود. این دارو با جلوگیری از تخریب سلول های قرمز خون در بدن، به کاهش علائم کم خونی (مانند خستگی، تنگی نفس) کمک کرده و می تواند نیاز به انتقال خون را کاهش دهد.
همچنین گاهی از این دارو برای درمان اختلال خاصی در سیستم ایمنی بدن (سندرم همولیتیک اورمیک غیرمعمول) استفاده شود. راوولیزوماب به جلوگیری از لخته شدن خون ناشی از این اختلال کمک می کند.
راوولیزوماب در مواردی برای درمان نوعی بیماری عضلانی (بیماری میاستنی گراویس) تجویز شده و به بهبود علائم ضعف عضلانی کمک می کند.
این دارو متعلق به گروهی از داروها به نام آنتی بادی مونوکلونال می باشد.
محلول داخل وریدی (10 میلی گرم در میلی لیتر؛ 100 میلی گرم در میلی لیتر)
برگه راهنمای دارو را مطالعه کنید. اگر سوالی داشتید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
راوولیزوماب توسط متخصص مراقبت های بهداشتی و طبق تجویز پزشک، به آرامی به صورت داخل وریدی تزریق می شود. پس از مصرف اولین دوز، ابتدا 2 هفته بعد و سپس هر 4 تا 8 هفته تزریق می شود. دوز مصرفی راوولیزوماب بر اساس شرایط پزشکی، وزن و پاسخ به درمان تعیین می شود.
پس از تزریق ممکن است بدن واکنش هایی ایجاد کند. به منظور کنترل و کاهش خطر بروز واکنش جدی، باید حداقل 1 ساعت پس از تزریق در بیمارستان یا کلینیک بمانید. اگر علائمی مانند پا / دست / کمر درد، درد ناشی از تزریق، درد قفسه سینه، تنگی نفس، بد شدن مزه دهان، سرگیجه، خواب آلودگی و یا احساس ضعف دارید، فوراً به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید.
از قطع خودسرانه مصرف این دارو خودداری کنید زیرا قطع مصرف آن ممکن است باعث تشدید عارضه شود. در صورت قطع مصرف دارو، پزشک حداقل 16 هفته شما را تحت نظر خواهد داشت تا از عدم تشدید عارضه اطمینان حاصل کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت عدم بهبود عارضه یا تشدید آن، به پزشک خود اطلاع دهید.
از عوارض جانبی راوولیزوماب می توان به سردرد، حالت تهوع، اسهال، سرگیجه یا درد عضلانی / مفصلی اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
راوولیزوماب می تواند باعث کاهش توانایی بدن در مبارزه با عفونت شود. درنتیجه ممکن است باعث ابتلا به عفونتی جدی شده یا عفونت های پیشین را در بدن تشدید کند. در صورت مشاهده علائم عفونت (مانند گلودرد مداوم، تب، لرز، سرفه) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو به ندرت اتفاق می افتد؛ با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله عارضه های پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، اختلال در تنفس، به سرعت به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی راوولیزوماب را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به راوولیزوماب یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف راوولیزوماب، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به عفونت و یا انجام واکسیناسیون مطلع سازید.
مصرف راوولیزوماب ممکن است باعث سرگیجه شود. الکل یا ماریجوانا می تواند باعث تشدید این عارضه شود. تا زمانی که از انجام دادن فعالیت هایی مانند رانندگی، کار با ماشین آلات و یا هر کاری که به هشیاری کامل نیاز دارند مطمئن نشده اید، خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا، آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
این دارو احتمال ابتلا به برخی از عفونت ها (مانند آنفولانزا، سرماخوردگی، مننژیت) را افزایش می دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
قبل از شروع مصرف این دارو تاریخچه دریافت واکسن خود را به پزشک ارائه دهید و بپرسید که آیا نیازی به انجام واکسیناسیون دیگری می باشد یا خیر. بدون موافقت پزشک خود از انجام واکسیناسیون های دیگر خودداری کرده و از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های حاوی ویروس زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف این دارو در دوران بارداری نیز، باید فقط در مواردی که نیاز است انجام شود. درباره خطرات و مزایای آن با پزشک خود صحبت کنید.
مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در طی مصرف این دارو و تا 8 ماه پس از مصرف آخرین دوز توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی راوولیزوماب را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس، با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
آزمایش ها / معاینات پزشکی (از جمله تعیین سطح LDH خون، شمارش کامل فاکتور های خونی) در طول درمان با این دارو و به مدت 4 تا 12 ماه پس از توقف درمان -این مدت زمان به شرایط بیمار بستگی دارد- باید انجام شود. تمام قرار های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به خاطر داشته باشید.
مصرف هر دوز از این دارو باید طبق برنامه انجام شود. اگر یک دوز را فراموش کردید، بلافاصله از پزشک یا داروساز خود بخواهید یک برنامه دوز جدید برایتان تعیین کند.
ویال های بازنشده داروی راوولیزوماب را در یخچال (دمای 2 الی 8 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. این دارو نباید یخ بزند. همچنین از تکان دادن و هم زدن ویال دارو خودداری فرمایید.
دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
فرم رقیق شده (آماده تزریق) این دارو را می توان به مدت 24 ساعت در یخچال نگهداری کرد.