درخواست مشاوره رایگان
پرازیکوانتل (نام تجاری: بیلتریساید)، از دسته داروهای ضدانگلی است که در درمان عفونت های کرم شیستوزوما و کرم کبدی کاربرد دارد. این دارو قابل استفاده برای افراد بالای 1 سال است. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پرازیکوانتل، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: پرازیکوانتل
نام تجاری: بیلتریساید
از این دارو در درمان عفونت های ناشی از برخی انگل ها (مانند شیستوزوما و کرم های پهن کبدی) استفاده می شود. درمان عفونت های انگلی به بهبود سلامت و کیفیت زندگی کمک می کند. پرازیکوانتل متعلق به گروهی از داروها به نام ضد انگل ها است. این دارو باعث مرگ یا فلج شدن انگل ها شده و در نتیجه با کاهش چسبندگی آن ها به دیواره عروقی، بدن می تواند آن ها را دفع کند.
این دارو را طبق تجویز پزشک همراه با وعده های غذایی و معمولاً 3 بار در روز (با فاصله 4 تا 6 ساعت) برای 1 روز به صورت خوراکی مصرف کنید. قرص ها یا تکه های قرص را به سرعت با یک لیوان آب کامل (8 اونس یا 240 میلی لیتر) مصرف کنید. از جویدن و مکیدن قرص ها خودداری کنید زیرا مزه تلخ پرازیكوانتل ممكن است باعث تهوع یا استفراغ شود. ممکن است پزشک مصرف این دارو را کمتر از 3 بار در روز و یا برای بیش تر از 1 روز تجویز کند. از تجویز پزشک پیروی کنید.
اگر در بلعیدن قرص ها مشکل دارید، می توانید آن ها را خرد کرده و با غذاهای نرم یا مایعات مخلوط کنید. تا 1 ساعت پس از ترکیب قرص با مواد غذایی می توانید آن را مصرف کنید.
میزان مصرف این دارو براساس عارضه، وزن و پاسخ به درمان تعیین می شود. قرص ها توسط خطی در وسط آنها، قسمت بندی می شوند. ممکن است برای مصرف دوز مناسب نیاز به شکستن قرص ها از محل مشخص شده باشد. راهنمایی های مربوط به شکستن قرص را از پزشک داروخانه بپرسید تا در مصرف دوز مناسب به شما کمک کند.
در طول مصرف این دارو از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب آن خودداری کنید، مگر اینکه پزشک یا داروساز ایمن بودن آن را تایید کرده باشد. مصرف گریپ فروت همراه با این دارو احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
با شروع مصرف این دارو ممکن است علائم تشدید شود. تداوم یا تشدید عارضه را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
از عوارض جانبی این دارو می توان به سردرد، سرگیجه، دل درد، حالت تهوع، خستگی، ضعف، درد مفاصل / عضلات، از دست دادن اشتها، استفراغ و تعریق اشاره کرد. این عوارض معمولاً خفیف و موقتی هستند و ممکن است از علائم عفونت انگلی یا از بین رفتن انگل باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً پزشک خود یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله اسهال خونی، تب، ضربان قلب نامنظم / کند و تشنج را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: عارضه های پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و اختلال در تنفس، بلافاصله به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری کبدی، بیماری قلبی (آریتمی قلب)، عفونت های انگلی چشم (سیستیسرکوزیس چشم)، عفونت های انگلی مغزی (سیستیسرکوزیس مغزی) و تشنج مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
این دارو در دوران بارداری، فقط باید در مواردی که به وضوح مورد نیاز است، مصرف شود. در مورد خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
سایر داروها می توانند بر دفع پرازیکوانتل از بدن و در نتیجه بر عملکرد آن تأثیر بگذارند، از این دسته می توان به داروهای ضد قارچ آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، کلروکین، سایمتیدین، دگزامتازون، آنتی بیوتیک ماکرولید (مانند اریترومایسین)، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین)، گل راعی و برخی از داروها که برای درمان تشنج استفاده می شوند (مانند کاربامازپین، فنی توئین، فنوباربیتال، پریمیدون)، و غیره اشاره کرد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند آزمایش ادرار / مدفوع، نمونه برداری از بافت آلوده) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. اگر مبتلا به بیماری های قلبی باشید ممکن است نیاز به نظارت مضاعف داشته باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.