اوپیکاپون

Opicapone
نام های تجاری

اوپیکاپون (نام تجاری: انجنتیس)، نوعی داروی مورد استفاده در کنترل بیماری پارکینسون است که معمولاً همراه با دو داروی کاربی دوپا و لوودوپا به منظور حفظ طولانی مدت تر اثر آن ها در بدن تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف اوپیکاپون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: اوپیکاپون

نام تجاری: انجنتیس

موارد مصرف

داروی اوپیکاپون (انجنتیس)

از داروی اوپیکاپون، به همراه برخی دیگر از داروها (لوودوپا و کاربیدوپا) برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود. اوپیکاپون متعلق به گروهی از داروها به نام مهارکننده های COMT است. بسیاری از افرادی که از لوودوپا برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می کنند، با از بین رفتن اثرات داروی لوودوپا در بین زمان مصرف دوزها، که باعث بازگشت علائم تشدید آنها می شوند مشکل دارند. اوپیکاپون تولید نوعی ماده طبیعی ویژه (COMT) را که لوودوپا را در بدن تجزیه می کند، مسدود می کند. این کار به عملکرد بهتر و طولانی تر لوودوپا کمک می کند.

کنترل بیماری پارکینسون با مصرف داروی اوپیکاپون

زمان و نحوه مصرف

اوپیکاپون را طبق تجویز پزشک، معمولاً یک بار در روز و قبل از خواب، با معده خالی مصرف کنید. از مصرف غذا 1 ساعت قبل و حداقل تا 1 ساعت بعد از مصرف اوپیکاپون خودداری کنید. دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. مصرف این دارو را به طور ناگهانی قطع نکنید مگر اینکه پزشکتان این تجویز را داشته باشد. زیرا انجام این کار می تواند عوارض جانبی (مانند تب، گرفتگی شدید عضلات) ایجاد کند یا باعث تشدید علائم پارکینسون شود.

در صورت عدم بهبود یا تشدید علائم، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی

انجام حرکات ناخواسته / کنترل نشده، یبوست، خواب آلودگی، سرگیجه یا کاهش وزن می تواند در نتیجه مصرف اوپیکاپون رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این علائم، به سرعت به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، به آرامی از حالت نشسته یا خوابیده بلند شوید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف اوپیکاپون، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

کاهش وزن از عوارض جانبی مصرف داروی اوپیکاپون

مصرف اوپیکاپون همراه با لوودوپا / کاربیدوپا، باعث ایجاد خواب ناگهانی در طول انجام فعالیت های معمول روزانه (مانند صحبت کردن، غذا خوردن، رانندگی) می شود. در برخی موارد نیز، این خواب بدون هیچ گونه احساس خواب آلودگی از قبل، ایجاد می شود. این اثر می تواند در هر زمانی، در طول درمان با اوپیکاپون و لوودوپا / کاربیدوپا رخ دهد، حتی اگر مدت طولانی از این داروها استفاده شود. اگر در طول روز احساس خواب آلودگی شدید داشتید یا به خواب رفتید، تا زمانی که این مورد را با پزشک خود درمیان نگذاشته اید، از انجام رانندگی یا فعالیت هایی که ممکن است خطرناک باشند، خودداری کنید. مصرف الکل یا مصرف دیگر داروهایی که اثر خواب آوری دارند همراه با این دارو، می تواند احتمال بروز خواب ناگهانی را افزایش دهد.

در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی جدی، از جمله: ضربان قلب سریع یا نامنظم، اختلالات ذهنی یا خلقی (مانند بی قراری، گیجی، توهم)، میل شدید غیرمعمول (مانند افزایش تمایل به قمار، خرج کردن کنترل نشده، پرخوری، افزایش میل جنسی)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش (عوارض پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی اوپیکاپون را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف اوپیکاپون، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف داروی اوپیکاپون، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به اختلالات کلیوی، مشکلات کبدی، اختلالات روحی / روانی (مانند روان پریشی، توهم)، اختلال در خواب، حرکات ناگهانی کنترل نشده، انواع خاصی از تومورها (مانند فئوکروموسایتوما، پاراگانگلیوما)، مطلع سازید.

تومور فئوکروموسایتوما از موارد احتیاطی مصرف داروی اوپیکاپون

اوپیکاپون ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.

انتقال این دارو به شیر مادر هنوز مشخص نیست. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در هنگام استفاده از این دارو توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی اوپیکاپون را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

تداخل دارویی ایزوکاربوکسازید با داروی اوپیکاپون

مصرف مهارکننده های MAO همراه با اوپیکاپون ممکن است باعث ایجاد تداخل دارویی جدی (احتمالاً کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف مهارکننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. همچنین اکثر مهارکننده های MAO نباید به مدت دو هفته پیش از شروع درمان با این دارو مصرف شوند. با این حال، برخی از مهارکننده های MAO (رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین) می توانند تحت نظارت دقیق پزشک مصرف شوند.

در صورت مصرف برخی دیگر از محصولاتی که باعث ایجاد خواب آلودگی می شوند مانند مخدرها یا داروهای ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب آور یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم) که باعث ایجاد خواب آلودگی می شوند، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین)، یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

برچسب اطلاعات روی تمام داروهای مصرفی خود (مانند داروهای ضد آلرژی یا محصولات ضد سرفه و سرماخوردگی) را مطالعه کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث ایجاد خواب آلودگی می شوند. از پزشک داروخانه درباره نحوه مصرف ایمن این داروها بپرسید.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند بررسی فشار خون، آزمایش عملکرد کبد) در طول مصرف این دارو انجام شود. تمام قرار ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به خاطر بسپارید.

افراد مبتلا به بیماری پارکینسون بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پوست (ملانوم) قرار دارند. اگر متوجه ایجاد تغییر در ظاهر یا اندازه خال ها یا سایر تغییرات غیرعادی پوست شدید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. از پزشک خود در مورد معاینه ی منظم پوست سوال کنید.

دوز فراموش شده

در صورت فراموش کردن یک دوز، از دوز فراموش شده صرف نظر کنید. دوز بعدی را در زمان تعیین شده (روز بعد قبل از خواب) مصرف کنید. از دوبرابر کردن دوز بعدی، برای جبران دوز فراموش شده خودداری کنید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره