نالدمدین (نام تجاری: سیمپروئیک)، از داروهایی است که در درمان و بهبود یبوست ناشی از داروهای مخدر ضد درد که برای درمان دردهای مزمن شدید استفاده می شوند، کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف نالدمدین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه شده است.
نام عمومی: نالدمدین
نام تجاری: سیمپروئیک
از داروی نالدمدین برای درمان یبوست ناشی از مصرف داروهای مخدر استفاده می شود. این دارو بدون جلوگیری از تأثیر مسکن ها بر درد، اثر اپیوئیدها (مواد افیونی) بر روی روده را از بین می برد. Naldemedine متعلق به گروهی از داروها است که به عنوان آنتاگونیست های اپیوئیدی شناخته می شوند.
پیش از شروع مصرف دارو و در هر بار مصرف مجدد برگه اطلاعات دارو را مطالعه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
داروی نالدمدین را طبق تجویز پزشک، معمولاً یکبار در روز، به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون آن مصرف کنید.
در طول مصرف داروی نالدمدین از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب آن خودداری کنید، مگر اینکه پزشک یا پزشک داروخانه مصرف آن را تأیید کرده باشد. مصرف گریپ فروت همراه با این دارو می تواند احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
از پزشک خود درباره داروهای معمول خود که برای یبوست مصرف می کنید بپرسید. داروی نالدمدین فقط برای یبوست ناشی از داروهای مخدر استفاده می شود. با قطع مصرف مخدر، مصرف داروی نالدمدین نیز باید متوقف شود، مگر اینکه پزشک نظر دیگری داشته باشد.
در صورت تداوم یا تشدید عارضه به پزشک خود اطلاع دهید.
از عوارض جانبی داروی نالدمدین می توان به درد معده / شکم اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید این عوارض به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت ایجاد اسهال مداوم، مصرف داروی نالدمدین را متوقف کرده و فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
قطع مصرف مواد افیونی ممکن است در برخی افراد با علائمی همراه باشد. بروز هر یک از این علائم تعریق، لرز، گرفتگی شکم، اسهال، اختلالات ذهنی / خلقی (مانند اضطراب، گیجی، خواب آلودگی شدید، توهمات بینایی)، خمیازه کشیدن غیرمعمول را فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
داروی نالدمدین به ندرت ممکن است باعث پارگی خطرناک در معده یا دیواره روده (سوراخ شدن) شود. در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی بسیار جدی از جمله درد شدید و مداوم معده / شکم، تب، سرگیجه شدید، غش، تهوع / استفراغ شدید، مصرف این دارو را متوقف کرده و به سرعت با مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به داروی نالدمدین به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله عارضه های پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه فردی ابتلا به مشکلات معده / روده (مانند انسداد، زخم، تومور، بیماری کرون، دیورتیکولیت) و بیماری کبدی مطلع سازید.
پیش از انجام جراحی تمام داروهای مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بی نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
در دوران بارداری، داروی نالدمدین باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از داروها می توانند در دفع نالدمدین از بدن و در نتیجه بر عملکرد آن تأثیر بگذارند. از این داروها می توان به انزالوتامید، لوماکافتور / ایواکافتور، میتوتان، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین)، گل راعی، داروهای مورد استفاده در درمان تشنج (مانند کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین، پریمیدون) و سایر موارد اشاره کرد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
از تجویز سرخود این دارو به دیگران پرهیز کنید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.