درخواست مشاوره رایگان
میدوستائورین (نام تجاری: رایداپت)، یکی از داروهای مورد استفاده در درمان هدفمند سرطان است که در درمان برخی انواع سرطان و اختلالات خونی کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف میدوستائورین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: میدوستائورین
نام تجاری: رایداپت
میدوستائورین برای درمان انواع سرطان خون (لوسمی میلوئید حاد-AML، لوسمی ماست سل-MCL) یا اختلال در سیستم ایمنی بدن (ماستوسیتوز) به کار می رود. این دارو باعث کاهش یا توقف رشد سلول های سرطانی و برخی از سلول های سیستم ایمنی بدن (ماست سل) می شود.
کپسول خوراکی (25 میلی گرم)
پیش از هر بار مصرف میدوستائورین، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
میدوستائورین را به صورت خوراکی همراه با غذا، دو بار در روز (هر 12 ساعت) و طبق دستور پزشک مصرف کنید. کپسول را بطور کامل قورت داده و از خرد کردن یا باز کردن آن پرهیز کنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. در برخی شرایط، ممکن است نیازی به مصرف روزانه این دارو نباشد (به عنوان مثال، در برخی افراد مصرف دارو تنها به مدت 2 هفته تجویز می شود). از دستورالعمل های پزشک به دقت پیروی کنید.
پزشک ممکن است داروهای دیگری برای پیشگیری از بروز حالت تهوع و استفراغ تجویز کند.
درصورتی که بعد از مصرف دوز استفراغ کردید، برای جبران آن، دوز اضافی مصرف نکنید. دوز بعدی را در به موقع مصرف کنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
میزان دوز مصرفی خود را افزایش ندهید و مصرف آن را تا زمانی که طبق دستور پرشک است ادامه دهید. زیرا مصرف بیش از اندازه و طولانی مدت دوز تعیین شده نه تنها تاثیری در سرعت بهبودی نخواهد داشت، بلکه خطر بروز عوارض جانبی را نیز افزایش می دهد.
هنگام مصرف این دارو از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری کنید، مگر به دستور پزشک. گریپ فروت احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
حالت تهوع / استفراغ، اسهال، معده / شکم درد، زخم های دهان، یبوست، بواسیر، سردرد، سرگیجه، خستگی، درد عضلات / مفاصل یا اختلال در خواب می تواند از عوارض میدوستائورین باشند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان میدوستائورین را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از افزایش تشنگی / ادرار، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، علائم عفونت (مانند گلودرد مزمن)، کبودی / خونریزی آسان، خستگی غیرمعمول، استفراغ خونی یا استفراغی شبیه به تفاله قهوه و مدفوع سیاه را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرکدام از این عوارض خطرناک جانبی، بلافاصله به پزشك مراجعه کنید: علائم بیماری های ریوی (مانند سرفه، تنگی نفس، درد در ناحیه قفسه سینه)، تپش سریع قلب / نامنظم، سرگیجه شدید، غش کردن.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به میدوستائورین نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی میدوستائورین را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف میدوستائورین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف میدوستائورین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری های ریوی و تنفسی مطلع سازید.
میدوستائورین می تواند بر ریتم قلب تاثیر بگذارد (طولانی شدن موج QT).
طولانی شدن موج QT می تواند به ندرت باعث بروز علائم جانبی (به ندرت کشنده) ضربان قلب سریع / نامنظم و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود. در صورت بروز علائم، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
خطر طولانی شدن QT در صورت داشتن شرایط پزشکی خاص یا مصرف داروهایی که باعث طولانی شدن زمان QT می شود، ممکن است افزایش یابد. قبل از مصرف میدوستائورین، تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر یک از شرایط زیر به پزشک خود اطلاع دهید: بیماری های قلبی خاص (نارسایی قلبی، تپش آهسته قلب، طولانی شدن زمان موج QT در EKG)، سابقه خانوادگی بیماری های قلبی ( طولانی شدن (QT) در EKG و مرگ ناگهانی قلبی).
مقادیر پایین پتاسیم یا منیزیم خون می تواند خطر طولانی شدن موج QT را افزایش دهد. خطر بروز این عارضه در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور / "قرص های آب")، تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش می یابد.
در مورد استفاده ایمن از میدوستائورین با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه طولانی شدن موج (QT)، حساسیت بیشتری نشان می دهند.
اگر قصد بارداری دارید یا فکر می کنید باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید. پس از شروع این دارو باید به مدت 7 روز تست بارداری انجام دهید.
میدوستائورین نباید در دوران بارداری مصرف شود. این دارو می تواند به جنین آسیب برساند.
مردان و زنان باید در هنگام استفاده از این دارو و تا 4 ماه پس از اتمام درمان، از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنند. اگر قصد بارداری دارید یا فکر می کنید باردار هستید، فوراً در مورد خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.
مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. اما به دلیل وجود خطر احتمالی برای نوزاد شیر خوار، شیر دهی در هنگام استفاده از این دارو و به مدت 4 ماه پس از اتمام درمان توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی میدوستائورین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
بعضی از دارو ها می توانند بر میدوستائورین اثر مهارکنندگی داشته باشند و بر عملکرد آن تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین)، گل راعی، داروهای مورد استفاده در درمان تشنج (مانند کاربامازپین، فنی توئین) و سایر موارد اشاره کرد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا تنگی نفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
آزمایش های تشخیصی (مانند سنجش عملکرد کلیه، شمارش کامل فاکتور های خونی و سنجش سطح مواد معدنی خون) باید هنگام مصرف این دارو انجام شود.
تمام ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به موقع انجام دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.