درخواست مشاوره رایگان
واکسن پلی ساکارید مننژیت یک عامل ایمن ساز فعال است که به منظور جلوگیری از عفونت های مننژیتی گروه های A، B، C، W و Y و باکتری نایسریا مننژیت استفاده می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف واکسن پلی ساکارید مننژیت، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
واکسن پلی ساکارید مننژیت برای کمک به جلوگیری از برخی عفونت های باکتریایی (مننژیت، مننژوکوکمی) جدی و گاهی کشنده، استفاده می شود. این عفونت حتی با درمان توسط آتی بیوتیک ها ممکن است مشکلات شدیدی (کاهش شنوایی، مشکلات مغزی / عصبی، فلج، نابینایی، تشنج، از دست دادن اندام ها) ایجاد کند. این واکسن دفاع طبیعی بدن (ایمنی) را در برابر باکتری های ایجاد کننده بیماری مننژوکوک افزایش می دهد.
بهترین راه پیشگیری از عفونت، واکسیناسیون می باشد. با این حال این واکسن مانند هر واکسن دیگری ممکن است از تمام کسانی که آن را دریافت می کنند محافظت نکند.
مارک و دوز واکسن براساس سن تعیین می شود. واکسن های دیگر نیز معمولاً در قسمت دیگری از بدن ممکن است به طورهمزمان با این واکسن، تزریق شوند.
تمام اطلاعات واکسن را از پزشک متخصص بپرسید. سؤالت خود را از پزشک متخصص بپرسید.
این واکسن توسط پزشک متخصص به صورت عضلانی تزریق می شود. این واکسن برای بزرگسالان و کودکان در قسمت فوقانی بازو و برای نوزادان در قسمت فوقانی ران تزریق می شود. واکسن بسته به سن فرد، یک یا چند مرتبه تزریق خواهد شد. برنامه ی تزریق واکسن را از پزشک متخصص دریافت کنید. از آنجا که بعد از واکسیناسیون (به ویژه در نوزادان و کودکان) ممکن است تب رخ دهد، پزشک متخصص در صورت نیاز داروهای تسکین دهنده تب / درد (مانند استامینوفن) را تجویز می کند.
درد / قرمزی / تورم در محل تزریق، سردرد، تب، لرز، خواب آلودگی، خستگی، درد مفاصل / عضلات، حالت تهوع، کاهش اشتها یا اسهال ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هریک از عوارض، با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
به ندرت پس از تزریق واکسن برخی افراد علائمی مانند غش، سرگیجه، تغییر بینایی یا صدای زنگ در گوش را تجربه می کنند. در صورت وجود هریک از این علائم، به پزشک متخصص مراجعه کنید. نشستن و دراز کشیدن به بهبودی علائم کمک می کنند؛ زیرا این علائم معمولاً طولانی مدت نمی باشند.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف واکسن پلی ساکارید مننژیت، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی اما نادر ، مانند بی حسی / گزگز، ضعف عضلانی پزشک متخصص را مطلع سازید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی واکسن پلی ساکارید مننژیت را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک متخصص اطلاع دهید.
پیش از تزریق واکسن، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی (مانند لاتکس که در برخی مارک ها یافت می شود) باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک متخصص صحبت کنید.
همچنین قبل از تزریق واکسن پلی ساکارید مننژیت، پزشک متخصص را از سوابق پزشکی خود به خصوص تب / بیماری فعلی، بیماری عصبی خاص (سندرم گیلن-باره)، اختلالات سیستم ایمنی بدن (مانند عفونت HIV، سرطان ها ی خاص مانند لوسمی / لنفوم، سرطان یا پرتودرمانی) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
هنگام بارداری، این واکسن تنها در صورت نیاز تزریق شود. در مورد خطرات و مزایای این دارو با پزشک متخصص صحبت کنید.
انتقال این واکسن به شیر مادر مشخص نیست. پیش از شیردهی با پزشک متخصص مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این واکسن تداخل ایجاد کنند عبارتند از: داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی بدن (از جمله سیکلوسپورین، تاکرولیموس، شیمی درمانی سرطان، کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون).
قابل اجرا نیست.
سوابق تزریق واکسن خود و فرزندانتان را به خاطر داشته باشید. پس از بزرگ شدن فرزندان، این سوابق را برای جلوگیری از واکسیناسیون مجدد غیر ضروری در اختیار پزشک متخصص قرار دهید.
دریافت واکسن خود و فرزندان طبق برنامه، امری مهم می باشد. زمان تزریق واکسن را بپرسید و برای جلوگیری از فراموشی، در تقویم یادداشت کنید.
در یخچال نگهداری شود. از یخ زدن آن جلوگیری شود. مارک های مختلف این دارو روش های نگهداری متفاوتی دارند. برای راهنمایی در مورد نگهداری دارو، بسته بندی را مطالعه نمایید یا از پزشک داروخانه سؤال کنید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.