درخواست مشاوره رایگان
ایکسیکیزوماب (نام تجاری: تالتز)، نوعی داروی بیولوژیکی است که در درمان برخی بیماری های خودایمنی منجر به التهاب مانند پسوریازیس و آرتریت پسوریازیس کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف ایکسیکیزوماب، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
ایکسیکیزوماب برای درمان پسوریازیس های پلاکی و انواع خاصی از آرتروزها (آرتروز پسوریازیس، سفت شدن مفاصل و ورم مهره های ستون فقرات، ورم مهره های محوری ستون فقرات) استفاده می شود. ایکسکیزوماب به طبقه ای از داروها که آنتی بادی های منوکلونال نامیده می شوند، تعلق دارد. این دارو باعث انسداد گیرنده های طبیعی و پروتئینی خاصی (اینترلوکین 17 آ) در بدن که منجر به التهاب و تورم می شوند، می شود.
پیش از شروع مصرف ایکسیکیزوماب و یا در هربار شروع مجدد آن، برگه راهنما دارو و دستورالعمل استفاده از آن را مطالعه نمایید. در صورت داشتن هرگونه سوالی آن را از پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه بپرسید.
پیش از مصرف این دارو، پزشک آزمایش سل پوستی تجویز میکند. همچنین ممکن است در طول درمان با این دارو یا پس از آن نیز، این آزمایش ها تکرار شود. در صورت لزوم، پیش از شروع درمان با ایکسکیزوماب می بایست ابتدا بیماری سل و سایر عفونت ها درمان شوند.
ایکسیکیزوماب طبق تجویز پزشک، بصورت زیر پوستی تزریق می شود. تزریق در نواحی مانند قسمت بالایی بازوها، ران ها و در ناحیه شکمی (حداقل 2.5 سانتی متر فاصله از ناف) انجام می شود. دوز دارو و برنامه درمانی بر اساس شرایط پزشکی فرد مبتلا و میزان پاسخ دهی او به درمان، تعیین خواهد شد. در کودکان تعیین دوز دارو به وزن آنها نیز بستگی دارد. از دستورالعمل های پزشکتان با دقت پیروی کنید.
در صورت مصرف ایکسیکیزوماب در منزل، نحوه مصرف و دستورالعمل استفاده از آن را، از پزشکتان یا برگه راهنما دارو، بیاموزید. همچنین پیش از مصرف این دارو دست هایتان را بشویید و 30 دقیقه پیش از مصرف این دارو، آن را از یخچال بیرون بیاورید و در دمای اتاق قرار دهید. ایکسیکیزوماب را با روش های مختلفی مانند قرار دادن در داخل مایکروویو، گذاشتن زیر آب گرم یا قرار دادن در زیر نور خورشید، گرم نکنید و همچنین از تکان دادن آن نیز خودداری نمایید. ایکسیکیزوماب شفاف و به رنگ زرد کم رنگ است. پیش از استفاده از این دارو، آن را از نظر وجود ذرات سفید رنگ در داخل آن یا تغییر رنگ، بررسی کنید و در صورت مشاهده مورد غیر عادی، آن را مصرف نکنید. پیش از تزریق ناحیه مورد نظر را به الکل آغشته کنید. برای هربار تزریق زیرپوستی، ناحیه ای که در آن تزریق انجام می شود را تغییر دهید. در قسمتی که پوست ملتهب، زخمی و قرمز است و یا در آنجا پوست مردگی یا علائمی از بیماری پسوریازیس وجود دارد، تزریق انجام ندهید. برای کاهش سوزش، ناحیه ای که در آن تزریق انجام شده است را بلافاصله پس از تزریق مالش ندهید. در مورد نگهداری و حذف تجهیزات پزشکی و عدم مصرف مجدد سرنگ اطلاعات کسب کنید.
بیشترین اثر دارو در صورت استفاده ی منظم آن حاصل خواهد شد.. برای کمک به یادآوری، روزهایی را که نیاز به دریافت دارو دارید در تقویم علامت گذاری کنید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید وضعیت، پزشکتان را مطلع سازید.
قرمزی، سوزش و خارش در ناحیه ای که تزریق در آنجا انجام شده است، از عوارض جانبی ایکسیکیزوماب است. در صورت تشدید یا تداوم این علائم، فوراً پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این محصول، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
ایکسیکیزوماب توانایی بدن در مقابل عفونت ها را کاهش می دهد و ممکن است موجب ابتلا به عفونت های جدی شود یا ممکن است باعث تشدید عفونت های فعلی شود. در صورت مشاهده علائم عفونت (مانند گلو درد و سرفه مزمن، تب و لرز) فوراً پزشکتان را مطلع سازید.
در صورت مشاهده عوارض جانبی از جمله درد در ناحیه شکم و معده، اسهال همراه با موکوس و خون با پزشک خود صحبت کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی ایکسیکیزوماب را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. ایکسیکیزوماب ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از مصرف این دارو پزشکتان را از سوابق پزشکی خود مخصوصاً عفونت های کنونی / اخیر / عود کننده (مانند سل و هرپس)، بیماری های روده ای (مانند سندرم کرون و زخم دارای التهاب روده بزرگ) مطلع سازید.
ایکسکیزوماب باعث ایجاد عفونت های جدید یا تشدید عفونت های فعلی می شود. از تماس با افراد مبتلا به عفونت های واگیردار (مانند آبله مرغان، سرخک و آنفولانزا) خودداری کنید. اگر در معرض عفونتی قرار گرفته اید، برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید.
بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
قبل از عمل جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.
استفاده از این دارو در دوران بارداری فقط در مواقع ضروری توصیه می شود. درباره فواید و ضررهای استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشکتان مشورت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. در صورت مصرف این دارو در دوران شیردهی با پزشکتان مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ایکسیکیزوماب را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
هرگز این دارو را بصورت سر خود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام آزمایش های منظم پزشکی دوره ای (مانند شمارش کامل سلول های خونی) غافل نشوید. تمامی قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی تان را به خاطر داشته باشید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید به محض به خاطر آوردن، آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در یخچال نگهداری کنید و آن را در داخل فریزر قرار ندهید. برای جلوگیری از قرار گیری دارو در معرض نور، تا زمانی که قصد استفاده از آن را ندارید، آن را در بسته بندی خود دارو نگهداری کنید. تا 5 روز پس از بیرون آوردن دارو از یخچال می بایست آن را مصرف کنید. در غیر این صورت حتی اگر از آن استفاده هم نکرده اید باید آن را دور بیندازید.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.