درخواست مشاوره رایگان
ریلوناسپت (نام تجاری: ارکالیست)، از داروهای مهارکننده سیستم ایمنی است که در کنترل و بهبود علائم برخی بیماری های نادر ژنتیکی نقش دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف ریلوناسپت، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: ریلوناسپت
نام تجاری: ارکالیست
ریلوناسپت برای درمان گروه خاصی از اختلالات ارثی به نام سندرم های دوره ای مرتبط با کرایوپیرین (CAPS) از جمله سندرم خود التهابی سرماخوردگی خانوادگی و سندرم ماکل ولز استفاده می شود. ریلوناسپت با مسدود کردن پروتئین طبیعی خاصی در بدن (اینترلوکین-1) عمل می کند که علائم CAPS را بهبود می بخشد. ریلوناسپت CAPS را درمان نمی کند، اما می تواند به کاهش علائم از جمله راش، درد مفاصل، تب و خستگی کمک کند.
پیش از هر بار مصرف ریلوناسپت، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو را معمولاً یک بار در هفته یا طبق دستور پزشک زیر پوست تزریق می شود. دوز دارویی بر اساس سن، وزن، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می گردد.
اگر از ریلوناسپت در خانه استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های آماده سازی و استفاده را از پزشک بیاموزید. داروی مخلوط باید غلیظ، شفاف و بی رنگ تا زرد کم رنگ باشد. قبل از استفاده، این محصول را به صورت بصری از نظر وجود ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. در صورت مشاهده هر کدام از این موارد، از مصرف دارو خودداری کنید. نحوه نگهداری و دور انداختن ایمن لوازم پزشکی را بیاموزید.
قبل از تزریق هر دوز، محل تزریق را با الکل تمیز کنید. هر بار محل تزریق را تغییر دهید تا از آسیب زیر پوست جلوگیری شود. در پوستی که حساس، قرمز یا سفت است تزریق نکنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید و زمان مصرف دارو را در تقویم ثبت کنید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید وضعیت به پزشک خود اطلاع دهید.
کبودی، خارش، درد، قرمزی، تورم یا سفت شدن پوست در محل تزریق می تواند از عوارض ریلوناسپت باشد و این واکنش های محل تزریق معمولاً پس از 1 یا 2 روز از بین می روند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف ریلوناسپت، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
این دارو می تواند بر سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد و می تواند توانایی بدن را برای مبارزه با عفونت کاهش دهد و احتمال بیشتری برای ابتلا به عفونت های جدی مانند ذات الریه، عفونت های استخوان / مفاصل، عفونت های پوستی یا سینوزیت ایجاد کند. همچنین مبارزه با عفونتی که قبلاً به آن مبتلا شده اید دشوارتر خواهد شد. اگر علائم عفونت مانند تشدید قرمزی / تورم / حساسیت به لمس در محل تزریق پس از 2 روز، تب / لرز یا علائم سرماخوردگی / آنفولانزا مشاهده کردید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
ریلوناسپت می تواند بر میزان کلسترول و سایر چربی ها (لیپیدها) در خون تأثیر بگذارد. پزشک به طور دوره ای آزمایش های تشخیصی را برای نظارت بر این عارضه جانبی تجویز می کند و در صورت نیاز درمان مشخصی را شروع خواهد کرد.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی ریلوناسپت را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف ریلوناسپت، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: مشکلات تنفسی (مانند آسم)، سرطان، بریدگی یا زخم های باز، دیابت، مشکلات سیستم ایمنی (مانند عفونت HIV)، عفونت فعلی / اخیر / عودکننده (از جمله هپاتیت و سل) مطلع سازید.
ریلوناسپت می تواند احتمال ابتلا به عفونت ها را افزایش دهد یا عفونت های فعلی را تشدید کند؛ بنابراین، بدون نظر پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید و از تماس با افرادی که اخیراً واکسن فلج اطفال خوراکی یا واکسن آنفولانزای استنشاقی دریافت کرده اند، خودداری کنید. همچنین از تماس با افرادی که عفونت هایی دارند که قابل سرایت به سایرین است (مانند آبله مرغان، آنفولانزا) خودداری کنید. دست های خود را به خوبی بشویید تا از گسترش عفونت جلوگیری کنید.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری مصرف شود. خطرات و فواید آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ریلوناسپت را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که با ریلوناسپت تداخل دارند عبارتند از: داروهای ضد سرطان، کورتیکواستروئیدها، واکسن های زنده (مثلاً واکسن فلج اطفال خوراکی، واکسن آنفولانزای استنشاقی)، داروهایی که فاکتور نکروز تومور(TNF) را مسدود می کنند (مانند آدالیموماب، اتانرسپت، اینفلیکسیماب)، داروهای دیگری که اینترلوکین 1 را مسدود می کنند (مانند آناکینرا).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (به عنوان مثال، کلسترول، پروتئین واکنشی C، آمیلوئید A سرم) به صورت دوره ای برای نظارت بر پیشرفت بیماری یا بررسی عوارض جانبی انجام می شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید، اگر بیش از 24 ساعت قبل از نوبت بعدی برنامه ریزی شده است، از آن استفاده کنید. اگر کمتر از 24 ساعت تا نوبت برنامه ریزی شده بعدی باقی مانده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دوز بعدی خود را در زمان معمول استفاده کنید. دوز را برای جبران فراموشی دو برابر نکنید.
داروی مخلوط نشده را در ظرف اصلی در یخچال بین 36-46 درجه فارنهایت (2-8 درجه سانتیگراد) دور از نور مستقیم خورشید نگهداری کنید. پس از مخلوط کردن، در دمای اتاق و دور از نور نگهداری شود. ظرف 3 ساعت پس از مخلوط کردن از دارو استفاده کنید و مقادیر باقی مانده را دور بریزید. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.