درخواست مشاوره رایگان
کارتئولول چشمی (نام تجاری: اوکوپرس)، از داروهای مهارکننده بتا است که برای کاهش فشار داخل چشم در نتیجه گلوکوم و سایر بیماری ها تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف کارتئولول چشمی، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: کارتئولول چشمی
نام تجاری: اوکوپرس
از کارتئولول به تنهایی یا به همراه دیگر داروها برای درمان فشار زیاد داخل چشم به دلیل گلوکوم (نوع زاویه باز) یا برخی دیگر از بیماری های چشمی (مانند فشار خون بالا در چشم) استفاده می شود. کاهش فشار زیاد در داخل چشم به جلوگیری از کوری کمک می کند. کارتئولول نوعی مسدود کننده بتا است. تصور می شود که این دارو باعث کاهش میزان مایع ساخته شده در چشم می شود.
کارتئولول چشمی را طبق تجویز پزشک برای چشم های آسیب دیده، معمولاً 1 قطره و دو بار در روز استفاده کنید. این دارو را فقط در چشم استفاده کنید و از مصرف خوراکی یا تزریق آن خودداری کنید. دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد نحوه مصرف این دارو دنبال کنید.
برای استفاده از قطره های چشمی، ابتدا دستان خود را بشویید. برای جلوگیری از آلودگی، از لمس کردن نوک قطره چکان خودداری کرده و از تماس آن با چشم یا سطوح دیگر جلوگیری کنید.
پیش از مصرف، این محصول را از نظر بصری از نظر تغییر رنگ به قهوه ای، کدر شدن یا وجود ذرات بررسی کنید. در صورت مشاهده هر یک از این موارد، از آن قطره چشمی استفاده نکنید.
لنزهای تماسی می توانند ماده نگهدارنده موجود در این محصول را جذب کنند. اگر از لنز تماسی استفاده می کنید، پیش از مصرف قطره های چشمی آن را بردارید. حداقل 15 دقیقه پس از استفاده از این دارو صبر کنید و سپس لنز را مجدد در چشم خود قرار دهید.
سر خود را به عقب ببرید، به سمت بالا نگاه کنید و پلک پایین خود را به سمت پایین بکشید تا حفره ای ایجاد شود. قطره چکان را مستقیماً روی چشم بگیرید و یک قطره در حفره ایجاد شده بریزید. به سمت پایین نگاه کنید و به آرامی چشمان خود را به مدت 1-2 دقیقه ببندید. یک انگشت خود را در گوشه چشم نزدیک بینی قرار دهید و به آرامی فشار دهید. این کار از تخلیه دارو جلوگیری می کند. سعی کنید پلک نزنید و از مالش دادن چشم خودداری کنید. اگر پزشک این دارو را برای هردو چشم تجویز کرده بود، این مراحل را برای چشم دیگر خود نیز تکرار کنید.
از شستن قطره چکان خودداری کنید. بعد از هر بار مصرف درپوش قطره چکان را تعویض کنید.
اگر از انواع دیگری از داروهای چشمی استفاده می کنید (مانند قطره یا پماد)، حداقل 10 دقیقه پیش از مصرف داروهای دیگر صبر کنید. ابتدا قطره های چشمی و سپس پمادهای چشمی را استفاده کنید تا قطره های چشمی به چشم وارد شوند.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. مصرف این دارو را تا زمان تجویز شده ادامه دهید حتی اگر احساس می کنید عارضه بهبود یافته است. چرا که بیشتر افراد دارای فشار زیاد در چشم احساس بیماری نمی کنند.
تاری دید، سوزش / احساس گزش / خارش / قرمزی موقتی چشم موقتی می تواند در نتیجه مصرف کارتئولول چشمی ایجاد شود. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی بعید اما جدی، مانند: درد / تورم / ایجاد ترشحات در چشم، حساسیت چشم به نور، اختلالات (تغییرات) ذهنی / خلقی (مانند افسردگی)، علائم عود یا تشدید نارسایی قلبی (مانند تورم مچ پا / پا، خستگی غیرمعمول، افزایش وزن غیرمعمول / ناگهانی)، ضربان قلب کند / نامنظم و سرگیجه، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی نادر اما جدی مانند: خس خس سینه / تنگی نفس، درد در قفسه سینه / فک / بازوی چپ، تنگی نفس، تعریق غیر عادی، غش کردن، ضعف در یک طرف بدن، اختلال در گفتار، تشنج، گیجی، تغییرات ناگهانی بینایی، به مراکز مراقبت های پزشکی مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به کارتئولول چشمی به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش (عارضه پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی کارتئولول چشمی را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف کارتئولول، در صورت حساسیت به آن یا به دیگر بلاکرها (مانند تیمولول) یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی (مانند مواد نگهدارنده) باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری های ریوی / مشکلات تنفسی (مانند آسم، بیماری انسدادی مزمن ریوی-COPD)، ضربان قلب کند / نامنظم (مانند برادی کاردی و بلاک AV)، بیماری قلبی (مانند درد قفسه سینه، حمله قلبی، نارسایی قلبی)، دیابت، تیروئید پرکار (پرکاری تیروئید)، اختلالات گردش خونی (مانند بیماری رینود، بیماری عروق محیطی)، جریان کم خون به مغز (نارسایی مغزی، سکته)، اختلالات روحی / روانی (مانند افسردگی)، برخی از مشکلات عصبی / عضلانی (مانند میاستنی گراویس)، سابقه واکنش های شدید آلرژیک (مانند آنافیلاکسی، آتوپی)، مطلع سازید.
اگر دچار عفونت یا آسیب چشمی شده اید، یا جراحی چشم داشته اید، در مورد ادامه مصرف بطری کارتئولول فعلی خود با پزشک خود مشورت کنید. چرا که ممکن است پزشک توصیه کند تا از بطری جدیدی استفاده کنید.
همچنین این دارو ممکن است باعث ایجاد تاری دید موقتی شود. تا زمانی که از بی خطر بودن فعالیت هایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و یا فعالیت هایی که نیاز به دید واضح دارند اطمینان حاصل نکرده این از انجام آنها خودداری کنید.
پیش از انجام جراحی، پزشک و دندان پزشک خود را در جریان تمام داروهای مصرفی خود (از جمله داروهای دارای نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) قرار دهید.
در صورت ابتلا به دیابت، این محصول می تواند از ضربان قلب تند و تپش قلبی که معمولاً هنگام پایین آمدن سطح قند خون (هیپوگلیسمی) احساس می کنید، جلوگیری کند. دیگر علائم کاهش قند خون، مانند سرگیجه و تعریق، تحت تأثیر این دارو قرار نمی گیرند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت مصرف هم زمان برخی داروها یا سایر محصولات گیاهی با یکدیگر، تاثیر آنها می تواند دچار تغییر شود. این کار می تواند خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش داده و باعث ایجاد اختلال در عملکرد داروها شود.
احتمال وقوع این تداخلات دارویی وجود دارد اما لزوما همیشه رخ نمی دهد. پزشک عمومی یا پزشک داروخانه اغلب می تواند با تغییر در نحوه مصرف داروها و یا با نظارت دقیق، از بروز این تداخلات جلوگیری کرده یا آن را کنترل کند.
برای کمک به پزشک خود و پزشک داروخانه در ارائه بهترین مراقبت ها، حتماً پیش از شروع درمان با این محصول، آنها را در جریان تمام داروهای مصرفی خود (از جمله داروهای دارای نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) قرار دهید. در طول مصرف این دارو، بدون تایید پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولات و داروهایی مانند مسدود کننده های آلفا (مانند پرازوسین)، مسدود کننده های بتا که به صورت خوراکی مصرف می شوند (مانند آتنولول، متوپرولول)، کلونیدین، دیگوکسین، اپی نفرین، برخی دیگر از داروها که برای فشار خون بالا مورد استفاده قرار می گیرند (مانند متیل دوپا)، فینگولیمود، می توانند با این دارو تداخل داشته باشند.
موارد ذکر شده تمام تداخلات دارویی کارتئولول چشمی را در بر نمی گیرد. لیستی از تمام داروهای مصرفی خود تهیه کرده و همراه با خود داشته باشید. آن را در اختیار پزشک خود و پزشک داروخانه قرار دهید تا خطر بروز تداخلات دارویی جدی را کاهش دهید.
مصرف کارتئولول چشمی به صورت خوراکی می تواند مضر باشد. در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت ضربان قلب کند / نامنظم، سرگیجه، غش کردن، تنگی نفس باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند معاینه چشم، نظارت بر ضربان قلب) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از یخ زدگی محافظت گردد. انواع مختلف این دارو نیاز به روش های نگهداری متفاوتی دارد. برای اطلاع از نحوه نگهداری محصول مورد نظر خود، اطلاعات درج شده روی بسته بندی آن را مطالعه کنید و یا از پزشک داروخانه بپرسید.
تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
