لکوپلاکیا

Leukoplakia

لکوپلاکیا عارضه ای است که باعث ایجاد لکه های سفید یا خاکستری بدون درد در داخل دهان می شود. لکوپلاکیا در موارد معدودی می تواند خطرساز باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز لکوپلاکیا، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.

بیماری لکوپلاکیا چیست؟

در لکوپلاکیا، لکه های ضخیم و سفید رنگی بر روی لثه ها، قسمت داخلی گونه ها، کف دهان و گاهی زبان ایجاد می شود.

پزشکان نمی دانند که چه عاملی باعث لکوپلاکیا می شود اما تحریک مزمن ناشی از تنباکو (اعم از نوع سیگار یا جویدنی) را عامل اصلی ایجاد آن در نظر می گیرند.

اکثر لکه های لوکوپلاکیا غیرسرطانی (خوش خیم) هستند، در موارد نادری برخی از آن ها علائم اولیه سرطان را نشان می دهند. سرطان های کف دهان ممکن است در کنار مناطقی از لکوپلاکیا ایجاد شوند. نواحی سفید و قرمز (لکوپلاکیای لکه ای) می توانند نشان دهنده احتمال سرطان باشد. بنابراین در صورت ایجاد تغییرات مداوم و غیرمعمول در دهان، بهتر است به دندانپزشک یا پزشک عمومی مراجعه کنید.

نوعی از لکوپلاکیا به نام لکوپلاکیای مویی که گاهی اوقات آن را لکوپلاکیای مودار دهانی نیز می نامند، در درجه اول افرادی را تحت تأثیر قرار می دهد که سیستم ایمنی بدن آنها به دلیل بیماری، به ویژه ایدز (HIV/AIDS)، ضعیف شده است.

بیماری لکوپلاکیا

علائم بیماری لکوپلاکیا

لکوپلاکیا معمولاً روی لثه ها، قسمت داخلی گونه ها، کف دهان (زیر زبان) و گاهی زبان ایجاد می شود. این عارضه معمولاً دردناک نیست و ممکن است در ابتدا اصلا متوجه تشکیل آن نشد.

لکوپلاکیا می تواند به اشکال زیر ظاهر شود:

  • لکه های سفید یا خاکستری که از بین نمی روند.
  • بافت نامنظم یا تخت
  • ضخیم یا سفت شدن ناحیه
  • همراه با ضایعات برجسته و قرمز (لکوپلاکیا لکه دار یا اریتروپلاکیا)، که احتمالاً تغییرات پیش سرطانی را نشان می دهد.

علائم بیماری لکوپلاکیا

لکوپلاکیای مویی

لکوپلاکیای مویی باعث ایجاد لکه های سفید و مبهمی می شود که شبیه چین و چروک می باشند؛ این لکه ها معمولاً در کناره های زبان تشکیل شده و اغلب با برفک دهانی اشتباه گرفته می شوند. این عارضه، عفونتی با لکه های سفید است که به مرور از بین می رود و در افراد با سیستم ایمنی ضعیف شایع تر است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

گرچه لکوپلاکیا معمولاً ناراحتی ایجاد نمی کند، اما گاهی اوقات می تواند وضعیت جدی تری را نشان دهد.

در صورت بروز موارد زیر به دندانپزشک یا پزشک عمومی مراجعه کنید:

  • پلاک های سفید یا زخم هایی در دهان که طی دو هفته به خودی خود بهبود نمی یابند.
  • برآمدگی ها یا لکه های سفید، قرمز یا تیره در دهان
  • تغییرات مداوم در بافت های دهان
  • گوش درد هنگام بلعیدن
  • کاهش تدریجی توانایی بازکردن فک

گوش درد از علائم بیماری لکوپلاکیا

علل ابتلا به بیماری لکوپلاکیا

گرچه علت لکوپلاکی ناشناخته است، اما به نظر می رسد تحریک مزمن، از جمله استفاده از تنباکو، که عبارت است از سیگار کشیدن و جویدن آن، در بیشتر موارد نقش داشته باشد. غالباً، مصرف کنندگان منظم دخانیات بدون دود سرانجام در جایی که توتون را درون لثه های خود نگه می دارند، دچار لکوپلاکیا می شوند.

عوامل تحریک کننده دیگر عبارتند از:

  • دندان های دندانه دار، شکسته یا تیز که روی سطح زبان کشیده می شوند.
  • پروتزهای شکسته یا نامناسب
  • مصرف طولانی مدت الکل

مصرف طولانی مدت الکل از علل بیماری لکوپلاکیا

دندانپزشک می تواند درمورد آنچه ممکن است باعث لوکوپلاکیا در مورد شما شود، شما را راهتمایی کند.

لوکوپلاکیای مویی

لکوپلاکیای مویی ناشی از عفونت با ویروس Epstein-Barr (EBV) است. در صورت آلودگی به EBV، ویروس برای همیشه در بدن باقی می ماند. به طور معمول، ویروس خاموش است؛ اما اگر سیستم ایمنی بدن ضعیف شود، به خصوص از طریق HIV / AIDS، ویروس می تواند دوباره فعال شود و منجر به بیماری هایی مانند لوکوپلاکیای مویی شود.

عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)

استفاده از دخانیات، به ویژه تنباکو بدون دود، فرد را در معرض خطر بالای ابتلا به لوکوپلاکیا و سرطان دهان قرار می دهد. مصرف طولانی مدت الکل نیز موجب افزایش خطر ابتلا می شود. نوشیدن الکل همراه با استعمال دخانیات خطر ابتلا به لوکوپلاکیا را حتی بیشتر می کند.

سیگار کشیدن از عوامل خطرساز بیماری لکوپلاکیا

عوارض بیماری

لکوپلاکی معمولاً به بافت های دهان آسیب دائمی نمی زند. با این حال، لوکوپلاکی خطر ابتلا به سرطان دهان را افزایش می دهد. سرطان های دهان اغلب نزدیک لکه های لکوپلاکیا تشکیل می شوند و خود لکه ها ممکن است تغییرات سرطانی را نشان دهند. حتی پس از برداشتن لکه های لکوپلاکیا، خطر سرطان دهان همچنان باقی است.

لوکوپلاکیای مویی

لکوپلاکیای مویی معمولاً منجر به سرطان نمی شود. اما ممکن است نشان دهنده HIV / AIDS باشد.

ارتباط بیماری لکوپلاکیا با ایدز

پیشگیری از بروز بیماری

قطع مصرف تمام محصولات دخانیات یا الکلی، می تواند به جلوگیری از لکوپلاکیا کمک کند. با پزشک خود در مورد روش هایی که در ترک به شما کمک می کند، صحبت کنید. اگر همچنان سیگار می کشید یا تنباکو مصرف می کنید یا الکل می نوشید، به طور منطم به دندانپزشک مراجعه کنید. سرطان های دهان معمولاً تا زمان پیشرفت زیاد، بدون درد هستند، بنابراین ترک سیگار و الکل راهکار بهتری جهت پیشگیری است.

لکوپلاکیای مویی

اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، ممکن است نتوانید از لکوپلاکیای مویی جلوگیری کنید، اما شناسایی زود هنگام آن می تواند به شما کمک کند تا درمان مناسب داشته باشید.

تشخیص بیماری لکوپلاکیا

در اکثر مواقع، پزشک لوکوپلاکیا را با بررسی موارد زیر تشخیص می دهد:

  • بررسی لکه های دهان
  • تلاش برای پاک کردن لکه های سفید
  • بحث کردن در مورد سابقه پزشکی و عوامل خطرساز
  • رد کردن سایر علل احتمالی

آزمایش سرطان

در صورت ابتلا به لکوپلاکیا، ممکن است پزشک علائم اولیه سرطان را مورد آزمایش قرار دهد:

نمونه برداری از دهان. این روش عبارت است از برداشتن سلول ها از سطح ضایعه توسط یک برس کوچک و چرخشی. این روش غیرتهاجمی است، اما همیشه منجر به تشخیص قطعی نمی شود.

بیوپسی. جراحی برداشتن بافت از لوکوپلاکیا یا کل لکه در صورت کوچک بودن. بیوپسی، جامع تر از روش قبلی است و معمولاً منجر به تشخیص قطعی می شود.

اگر نمونه برداری از نظر سرطان مثبت باشد و کل لکه برداشته شده باشد ممکن است نیازی به درمان بیشتر نباشد. اگر پچ بزرگ باشد ، ممکن است بیمار برای درمان به جراح دهان یا متخصص گوش، حلق و بینی ارجاع داده شود.

نمونه برداری از راه های تشخیص بیماری لکوپلاکیا

لکوپلاکیای مویی

اگر فرد به لکوپلاکیای مویی مبتلا باشد، احتمالاً از نظر بیماری هایی که منجر به ضعف سیستم ایمنی بدن می شوند، مورد آزمایش قرار خواهد گرفت.

درمان بیماری لکوپلاکیا

درمان لوکوپلاکیا هنگامی موفقیت آمیز است که ضایعه زود درمان شود، درصورتی که کوچک باشد. معاینه منظم از جمله بررسی مرتب در دهان که به نظر طبیعی نمی رسند اهمیت دارند.

در مورد اکثر افراد، از بین بردن منبع تحریک (مانند قطع مصرف دخانیات یا الکل) باعث بهبود بیماری می شود.

اگر این کار مؤثر واقع نشد یا ضایعات علائم اولیه سرطان را نشان دادند، برنامه درمانی می تواند به شرح زیر باشد:

  • برداشتن لکه های لکوپلاکیا. لکه ها ممکن است با استفاده از چاقوی جراحی، لیزر یا یک پروب بسیار سرد که سلول های سرطانی را منجمد می کند و از بین می برد، برداشته شود (کرایوپروب).
  • معاینات مداوم جهت بررسی ناحیه. عود این بیماری بسیار شایع است.

درمان لوکوپلاکیای مویی

معمولاً نیازی به درمان لکوپلاکیای مویی نیست. این بیماری اغلب بدون علائم است و به احتمال زیاد منجر به سرطان دهان نمی شود.

اگر پزشک شما درمانی را توصیه می کند، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • دارو. داروهای ضد ویروس می توانند کمک کننده باشند. این داروها می توانند ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr) -عامل لکوپلاکیای مویی- را سرکوب کنند. از درمان موضعی نیز می توان استفاده کرد.
  • پیگیری معاینات. با قطع درمان، لکه های سفید لکوپلاکیای مویی ممکن است برگردند. احتمالا پزشک جهت بررسی تغییرات در دهان یا درمان مداوم برای جلوگیری از بازگشت لکه های لوکوپلاکی، ویزیت های منظم را توصیه می کند.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

بررسی معمولاً با مراجعه به دندانپزشک یا پزشک عمومی شروع می شود. بیمار ممکن است جهت تشخیص و درمان به یک جراح دهان یا متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) ارجاع داده شود.

آن چه می توانید انجام دهید

جهت کسب آمادگی برای مراجعه به پزشک، لیستی از موارد زیر را تهیه کنید:

  • علائم خود، حتی اگر به نظر می رسد با بیماری شما ارتباطی ندارند.
  • در صورت وجود، اطلاعات مهم پزشکی و دندانپزشکی، از جمله علائم و درمان های قبلی
  • تمام داروهای مصرفی، ویتامین ها، داروهای گیاهی و سایر مکمل ها

برخی از سوالات اساسی که بهتر است از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

  • محتمل ترین علت بیماری من چیست؟
  • آیا علل احتمالی دیگری برای وضعیت من وجود دارد؟
  • آیا به آزمایش های خاصی نیاز دارم؟
  • آیا شرایط من موقتی است یا طولانی مدت (مزمن)؟
  • چه روش های درمانی در دسترس است؟ کدام روش را پیشنهاد می کنید؟
  • راهکارهای جایگزین راهکار پیشنهادی اولیه شما چیست؟
  • آیا محدودیت هایی وجود دارد که لازم باشد آنها را دنبال کنم؟
  • آیا بروشوری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

حین ملاقات با پزشک در پرسیدن هر سوال دیگری که برایتان پیش آمده است تردید نکنید.

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک شما ممکن است این سوال ها را از شما بپرسد:

  • اولین بار چه زمانی متوجه این تغییرات شدید؟
  • آیا ناحیه مشکل دار درد یا خونریزی دارید؟
  • آیا سیگاری هستید؟
  • آیا از تنباکو جویدنی استفاده می کنید؟
  • چه مقدار الکل می نوشید؟
  • آیا در بلعیدن مشکلی دارید؟
  • آیا متوجه وجود توده یا برجستگی در گردن خود شده اید؟
  • آیا دردی دارید؟
  • آیا بر روی زبان یا لب شما نواحی بی حسی ایجاد شده اند؟
ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره