درخواست مشاوره رایگان
ساترالیزوماب (نام تجاری: انسپرینگ)، از داروهای آنتی بادی مونوکلونال است که با تضعیف سیستم ایمنی به کنترل و مدیریت نوعی اختلال خودایمنی اعصاب چشم کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف ساترالیزوماب، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: ساترالیزوماب
نام تجاری: انسپرینگ
ساترالیزوماب برای درمان نوعی خاصی از اختلال سیستم عصبی استفاده می شود که بر روی عصب و نخاع چشم (بینایی) تأثیر می گذارد (نورومیلیت اختلال طیف بینایی-NMOSD). ساترالیزوماب متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان آنتی بادی مونوکلونال شناخته می شوند. این دارو، درمان قطعی برای NMOSD نیست اما تصور می شود به توقف و انسداد تولید اینترلوکین-6، ماده ای که توسط خود بدن ساخته می شود، کمک می کند. اثر این دارو خطر و احتمال بروز این حملات و ناتوانی ها را کاهش دهد.
قبل از شروع استفاده ساترالیزوماب و هربار استفاده مجدد، برگه راهنمای دارو را که توسط پزشک داروخانه ارائه شده است بخوانید. اگر سوالی دارید درباره خطرات و مزایای درمان ساترالیزوماب، میتوانید با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
همچنین قبل از شروع درمان با ساترالیزوماب، پزشک باید بیمار را از نظر هپاتیت B و سل (TB) آزمایش کند تا در صورت نیاز، قبل از دریافت این دارو، درمان هپاتیت B، سل یا سایر عفونت ها انجام شود.
این دارو طبق دستور پزشک بصورت تزریق در زیر پوست شکم یا ران تجویز می شود. 3 دوز اول معمولاً با فاصله 2 هفته از یکدیگر تزریق می شود. دوزهای بعدی (نگهداری) معمولاً هر 4 هفته تجویز می شوند.
در صورت مصرف دارو در خانه، سعی کنید تمام دستورالعمل های تهیه و استفاده را از متخصص بهداشت و یا از طریق مطالب درج شده در برگه راهنما بیاموزید.
قبل از استفاده از ساترالیزوماب، حداقل به مدت 30 دقیقه آن را از یخچال خارج کرده و در دمای اتاق بگذارید. این دارو را به روش دیگری مانند گرم کردن در مایکروویو یا قرار دادن در آب داغ گرم نکنید. این دارو را تکان ندهید و قبل از استفاده، این محصول را به صورت بصری از نظر وجود ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. اگر یکی از آنها وجود داشت، از دارو استفاده نکنید.
قبل از تزریق هر دوز، محل تزریق را با الکل خوب تمیز کنید. هر بار محل تزریق را تغییر دهید تا آسیب در زیر پوست کاهش یابد. از تزریق روی خال، جای زخم یا پوستی نرم و حساس، کبود، قرمز، سفت و یا آسیب دیده خودداری کنید. همچنین نحوه نگهداری لوازم پزشکی را یاد بگیرید.
دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. برای کمک به یادآوری، روزهای مورد نیاز برای تزریق دارو را در تقویم علامت بزنید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید شرایط به پزشک خود اطلاع دهید.
تحریک، خارش یا وجود توده در محل تزریق ممکن است ایجاد شود. درد مفصل / اندام، حالت تهوع، ناراحتی معده، خستگی یا سردرد نیز می توانند از عوارض ساترالیزوماب باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
ساترالیزوماب توانایی شما در مبارزه با عفونت ها را کاهش می دهد و در نتیجه ممکن است باعث ایجاد عفونت بسیار جدی شود و یا عفونت های فعلی را تشدید کند. در صورت مشاهده علائم عفونت (مانند گلودرد مداوم، تب، لرز، سرفه) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
ساترالیزوماب می تواند باعث ایجاد راش پوستی شود که معمولاً زیاد جدی نیست. با این حال، ممکن است نتوانید آنها را از راش هایی که ممکن است نشانه ای از واکنش آلرژیک باشند، تشخیص دهید. در صورت بروز راش بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی ساترالیزوماب را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف ساترالیزوماب در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف ساترالیزوماب، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص عفونت قبلی / در حال حاضر / اخیر (به ویژه هپاتیت B، سل) مطلع سازید.
ساترالیزوماب می تواند احتمال ابتلا به بیماری ها و یا شدت بیماری های فعلی را بیشتر کند. از تماس با افراد مبتلا به بیماری های واگیردار (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) پرهیز کنید. اگر در معرض عفونت قرار گرفته اید و یا تمایل دارید اطلاعات بیشتری از این شرایط کسب کنید با پزشک خود صحبت کنید.
بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید. پزشک ممکن است حداقل 2 تا 4 هفته قبل از شروع مصرف این دارو، شما را به انجام واکسن های مورد نیاز راهنمایی کند. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزای استنشاقی) خودداری کنید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در مواردی ضروری استفاده شود. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی حتما با پزشک خود مشورت کنید.
با پزشک داروخانه یا پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ساترالیزوماب را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و تنگی نفس، با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند شمارش کامل فاکتورهای خونی، عملکرد کبد، آزمایش سل و هپاتیت B) قبل از شروع مصرف این دارو و هنگام مصرف آن و همچنین به صورت دوره ای انجام شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
برای دریافت بهترین نتیجه بهتر است دریافت هر دوز از دارو طبق دستورالعمل برنامه ریزی شده انجام شود. اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، برای تعیین یک برنامه دوز جدید با پزشک خود مشورت کنید.
در ظرف اصلی در یخچال و به دور از رطوبت و نور نگهداری شود. از قرار دادن دارو در فریزر اجتناب کنید. بسته باز نشده را می توان از یخچال خارج کرد و در صورت نیاز دوباره در یخچال قرار داد. این دارو نباید بیشتر از 8 روز خارج از یخچال نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.