لوگو سین سا

ریمژپانت

Rimegepant

ریمژپانت (نام تجاری: نورتک او دی تی)، نوعی دارو برای درمان میگرن و عود آن می باشد. این دارو با کاهش علائم سردرد، تهوع، حساسیت به نور و صدا، باعث بهبود حال بیمار می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف ریمژپانت، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: ریمژپانت

نام تجاری: نورتک او دی تی

موارد مصرف

داروی ریمژپانت (نورتک او دی تی)

از ریمژپانت برای پیشگیری یا درمان میگرن استفاده می شود. این دارو با مهار گیرنده‌های پروتئین CGRP (که عامل اصلی ایجاد التهاب و درد در مغز هنگام میگرن است)، عمل می‌کند. مصرف ریمژپانت می تواند باعث تغییر مقدار نوعی ماده طبیعی در مغز می شود و در نتیجه باعث بهبود سردرد، درد و دیگر علائم میگرن (مانند تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا) می شود. درمان سریع این عوارض می تواند در بازگشت به روال عادی و کاهش نیاز به مصرف دیگر داروهای مسکن موثر باشد. برخلاف مسکن‌های سنتی، ریمژپانت باعث ایجاد «سردرد بازگشتی» (ناشی از مصرف زیاد دارو) نمی‌شود.

زمان و نحوه مصرف

پیش از شروع دوره درمانی با ریمژپانت و پیش از هر بار تهیه مجدد دارو، حتماً برگه راهنمای داخل بسته را با دقت مطالعه نمایید. در صورت بروز هرگونه ابهام، سوالات خود را با پزشک متخصص یا دکتر داروساز مطرح کنید.

برای متوقف کردن حملات حاد میگرن، به محض مشاهده اولین نشانه‌ها و سیگنال‌های شروع درد، دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک و به صورت خوراکی مصرف کنید. توجه داشته باشید که ریمژپانت به دلیل مکانیسم مهار گیرنده‌های CGRP، در مراحل اولیه حمله بیشترین کارایی را دارد. لازم به ذکر است که در حال حاضر، ایمنی و خطرات احتمالی مصرف این دارو برای درمان بیش از ۱۸ حمله میگرن در بازه زمانی ۳۰ روزه همچنان نامشخص است و باید از مصرف بیش از حد مجاز خودداری کرد.

به منظور پیشگیری موثر از بروز حملات میگرنی، این دارو باید طبق برنامه تجویزی پزشک، که معمولاً به صورت یک روز در میان است، مصرف شود. دستیابی به بیشترین میزان اثربخشی در گرو مصرف منظم و طبق برنامه است؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموشی، حتماً روزهای مصرف را در تقویم شخصی یا اپلیکیشن‌های ردیاب سلامت علامت‌گذاری کنید. تداوم در مصرف پیشگیرانه باعث می‌شود سطح پروتئین‌های التهابی در مغز همواره پایین بماند.

ریمژپانت به صورت قرص‌های حل‌شونده (ODT) در بسته‌بندی‌های مخصوص عرضه می‌شود. پیش از خارج کردن دارو، حتماً از خشک بودن کامل دست‌های خود اطمینان حاصل کنید. فویل روی بسته را به آرامی جدا کرده و قرص را خارج نمایید؛ اکیداً از فشار دادن قرص از روی فویل (مانند قرص‌های معمولی) خودداری کنید، زیرا بافت این قرص بسیار حساس است و انجام این کار باعث متلاشی شدن و آسیب به ساختار دارو می‌شود. قرص را بلافاصله پس از خروج از بسته، روی زبان یا زیر زبان قرار دهید تا به طور کامل حل شود. پس از انحلال، می‌توانید آن را همراه با بزاق دهان قورت دهید. یکی از مزایای این دارو این است که نیازی به نوشیدن آب یا سایر مایعات برای بلعیدن ندارد. همچنین، هرگز قرص را برای مصارف بعدی خارج از بسته‌بندی اصلی نگهداری نکنید، زیرا در مجاورت هوا و رطوبت کارایی خود را از دست می‌دهد.

تعیین دوز دقیق این دارو تنها بر عهده پزشک و بر اساس شرایط پزشکی، میزان پاسخ‌دهی بدن شما به درمان و لیست داروهای مصرفی‌تان است. حیاتی است که پزشک و داروساز را از تمام محصولات مصرفی (شامل داروهای نسخه‌ای، بدون نسخه و مکمل‌های گیاهی) آگاه کنید. تحت هیچ شرایطی نباید بیش از ۱ قرص در یک بازه ۲۴ ساعته مصرف نمایید. نکته بسیار مهم اینکه در صورت مصرف همزمان برخی داروهای خاص (که بر آنزیم‌های کبد تاثیر می‌گذارند) و یا مصرف گریپ‌فروت و آب آن، به دلیل خطر انباشت دارو در بدن، نباید بیش از ۱ قرص در یک بازه ۴۸ ساعته استفاده شود. اگر درباره زمان‌بندی دقیق و ایمن دوز بعدی خود تردید دارید، حتماً با پزشک مشورت کنید.

در نهایت، چنانچه متوجه شدید تعداد دفعات حملات میگرنی شما افزایش یافته و یا شدت سردردها نسبت به قبل بیشتر شده است، حتماً این تغییرات را به پزشک معالج خود گزارش دهید تا روند درمانی شما بازنگری شود.

عوارض جانبی

حالت تهوع می تواند در نتیجه مصرف ریمژپانت ایجاد شود. در صورت تداوم یا تشدید این عارضه، فوراً به پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف ریمژپانت، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

حالت تهوع از عوارض جانبی مصرف داروی ریمژپانت

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی ریمژپانت را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف ریمژپانت، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، مطلع سازید.

ریمژپانت ممکن است دارای آسپارتام باشد. اگر دچار فنیل کتونوریا (PKU) یا هر بیماری دیگری هستید که برای مصرف آسپارتام (یا فنیل آلانین) در رژیم غذایی خود محدودیت دارید، از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه در مورد مصرف ایمن این دارو بپرسید.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

در دوران بارداری فقط در موارد ضروری مصرف شود. داده‌های جدید در سال ۲۰۲۵ نشان می‌دهند که خطر جدی برای جنین مشاهده نشده، اما مصرف آن در سه ماهه اول باید با احتیاط کامل باشد. انتقال دارو به شیر مادر هنوز به طور کامل شفاف نیست.

مشکلات کلیوی از موارد احتیاطی مصرف داروی ریمژپانت

انتقال این دارو به شیر مادر هنوز مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

در این مورد با پزشک داروخانه یا پزشک معالج خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ریمژپانت را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

برخی از داروها می توانند بر دفع ریمژپانت از بدن و در نتیجه بر نحوه عملکرد آن تأثیر بگذارند. به عنوان مثال می توان به ضد قارچ های آزول (مانند کتوکونازول، ایتراکونازول)، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند کلاریترومایسین)، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین، ریفابوتین)، گل راعی، داروهای مورد استفاده برای درمان تشنج (مانند کاربامازپین، فنی توئین) اشاره کرد.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

برخی غذاها، نوشیدنی ها یا افزودنی های غذایی (مانند شراب قرمز، پنیر، شکلات، مونوسدیم گلوتامات) و همچنین برخی عادات روزمره در زندگی مانند عادات غذایی نامنظم، خوابیدن یا استرس می تواند باعث ایجاد سردردهای میگرنی شوند. اجتناب از این "محرک ها" می تواند به کاهش حملات میگرن کمک کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دوز فراموش شده

اگر برای درمان میگرن از این دارو استفاده می کنید و دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه

دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.

دیدگاه ها
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.!
بدون دیدگاه